Roṁánaċ 9:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ Óir do ṫoileoċainn go mbéinn féin fá ṁallaċt ó Ċríost ar son mo ḃráiṫreaċ, mo ḋaoine muinntearḋa do réir na feola:

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Oír do ordeóċuinn mé féin do ḃeiṫ dealuiġṫe ó Ċríosd ar son mo ḋearḃraiṫreaċ, mo ḋáoine gáoil do réir na feóla.

Roṁánaċ 9:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Gníoṁarṫa 13:26

A ḃráiṫreaċa, a ċlann de ṡlioċt Abraċaim, agus an méid agaiḃ ar a ḃfuil eagla Dé, is dúinne do cuireaḋ briaṫar an tslánuiġṫe seo.

Gníoṁarṫa 22:5

Bíoḋ a ḟiaḋnaise sin ar an árd‐ṡagart, agus ar na seanóiriḃ go léir: ó n‐a ḃfuaras litreaċa ċum na mbráiṫreaċ, agus do ḃíos ar mo ḃealaċ go Damascus, ċum iad‐san do ḃí ann do ṫaḃairt ceangailte go h‐Iarúsalem, ċum peannaid d’ḟáġáil annsin.

Gníoṁarṫa 28:21

Agus aduḃradar‐san leis, Ní ḟuaraimir‐ne litreaċa ó Iúdaea id’ ṫaoḃ, ná ní ṫáinig duine de na bráiṫriḃ annso le tuairisc nó scéalaiḃ id’ ċoinniḃ.

Roṁánaċ 1:3

i dtaoḃ a Ṁic Íosa, do geineaḋ de ṡiol Dáiḃí do réir na feola,

Roṁánaċ 11:1

Adeirim d’á ḃriġ sin, Ar ḋiúltuiġ Dia d’á ṗobal? Nár leigiḋ Dia é. Óir is Israelíteaċ mé féin, duine de ṡlioċt Abraċaim, de ṫreiḃ Ḃeniamín.

Roṁánaċ 11:14

d’ḟéaċain, má’s féidir ḋom, ar ċor ar biṫ, mo ḃráiṫre do réir feola do ḃrostú ċum éada, agus cuid aca do ṡlánú.

Roṁánaċ 16:11

Beannuiġiḋ do na daoiniḃ ḃaineas le teaġlaċ Narcissuis atá san Tiġearna.

Roṁánaċ 16:21

Beannuiġeann Timóteus, cóṁ‐ṡaoṫraiḋe liom, agus Lúcias, agus Iásón, agus Sosípatros, mo ḋaoine muinntearḋa, ḋaoiḃ.

Roṁánaċ 16:7

Beannuiġiḋ d’Andronícus agus do Iúnia, gaolta liom, agus cóṁ‐ḃraiġdeáin liom, daoine go ḃfuil árd‐ċlú orṫa i measc na n‐abstal, agus do ḃí i gCríost róṁam‐sa.

Roṁánaċ 9:2

go ḃfuil doilġeas mór agus cráḋ croiḋe gan faoiseaṁ orm.

1 Chum na gCoirinnteach 12:3

D’á ḃriġ sin do‐ḃeirim le tuigsin daoiḃ naċ n‐abrann aon duine, Atá Íosa malluiġṫe, agus é ag laḃairt le Spiorad Dé; agus naċ ḃféadann aon duine, Is é Íosa an Tiġearna, a ráḋ, aċt tríd an Spiorad Naoṁ.

1 Chum na gCoirinnteach 16:22

Cibé duine naċ ngráḋuiġeann an Tiġearna, bíoḋ sé anátema.

2 Chum na gCoirinnteach 12:15

Agus is le fonn ċaiṫfead‐sa mo ċuid airgid, agus béiḋead dom’ ċaiṫeaṁ féin mar ṁaiṫe le n‐ḃur n‐anmannaiḃ. Dá ṁéid é mo ġráḋ ḋaoiḃ, an aṁlaiḋ an luġa‐de ḃur ngráḋ ḋaṁ‐sa é?

Galatiánaċ 1:8

Aċt dá ḃfógraḋ sinne nó aingeal as na flaiṫeasaiḃ soiscéal eile ḋaoiḃ seaċas an soiscéal d’ḟógramair‐ne ḋaoiḃ, bíoḋ sé malluiġṫe.

Galatiánaċ 1:9

Mar tá ráiḋte againn ċeana, adeirim arís é, Má ḟógrann aon duine soiscéal ar biṫ seaċas an soiscéal fuaraḃar, bíoḋ sé malluiġṫe.

Galatiánaċ 3:10

Óir an méid ċlaoiḋeas le h‐oibreaċaiḃ an dliġe atáid fá ṁallaċt: mar atá scríoḃṫa, Is malluiġṫe gaċ duine naċ leanann do’n uile niḋ aṫá scríoḃṫa i leaḃar an dliġe, agus naċ gcuireann i ngníoṁ é.

Galatiánaċ 3:13

D’ḟuascail Críost ó ṁallaċt an dliġe sinn, ag déanaṁ mallaċta ḋe féin ar ár son: óir atá scríoḃṫa, Is malluiġṫe gaċ duine croċtar ar ċrann:

Heṗesiánaċ 6:5

A ṡeirḃíseaċa, biḋiḋ uṁal d’ḃur máiġistriḃ do réir na feola, le h‐eagla agus le crioṫnú, i simpliḋeaċt ḃur gcroiḋe, mar ḋeanfaḋ siḃ do Ċríost é;