2 go ḃfuil doilġeas mór agus cráḋ croiḋe gan faoiseaṁ orm.
2 Go ḃfuil tuirsi ṁór óram agus doilġeas a gcóṁnuiḋe ar mo ċroíḋe.
A ḃráiṫre, is é roġa mo ċroiḋe, agus is é mo ġuiḋe ċum Dé ar a son‐san go slánóċar iad.
Adeirim an ḟírinne i gCríost, ní abraim bréag, agus mo ċoinsias ag déanaṁ fiaḋnaise ḋom tríd an Spiorad Naoṁ,
Óir do ṫoileoċainn go mbéinn féin fá ṁallaċt ó Ċríost ar son mo ḃráiṫreaċ, mo ḋaoine muinntearḋa do réir na feola:
Óir atá a lán daoine ag siuḃal, gur inniseas daoiḃ go minic le deoraiḃ ’n‐a dtaoḃ, gur náiṁde do ċrois Ċríost iad:
Agus do‐ḃéarfad de ċead dom’ ḃeirt ḟiaḋnaiḋe tarngaireaċt do ḋéanaṁ ar feaḋ míle, ḋá ċéad agus trí fiċid lá, agus éadaċ róin mar ċlúdaċ orṫa.