Roṁánaċ 7:6 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁶ Aċt anois atáimid saor ó’n dliġe, ar mbeiṫ marḃ dúinn do’n dliġe ag a mbíoḋ greim orainn; ar ṁoḋ, naċ do réir sean‐scríḃinne do‐ġnímíd seirḃís, aċt do réir spioraid úr‐nua.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁶ Aċd a nois atámaid air ar sáoraḋ ón reaċd, ar mbeiṫ don ní lér congṁaḋ sinn marḃ; ionnus go ndéanamaóis seirbís a nuáiḋeaċd na spioráide, agus ní an narsaiġeaċd na leitre.

Roṁánaċ 7:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Roṁánaċ 1:9

Óir atá Dia mar ḟiaḋnaiḋe agam, Dia d’á ndéanaim seirḃís im’ spiorad i soiscéal a Ṁic, go mbím gan stad g‐ḃur luaḋ,

Roṁánaċ 12:2

Agus ná géilliḋ do nósaiḃ an tsaoġail seo: aċt aṫruiġtear siḃ tré aṫnuaḋaḋ ḃur n‐aigne, ċum go ḃfroṁfaiḋ siḃ toil Dé, atá maiṫ, agus taiṫneaṁaċ, agus diongḃálta.

Roṁánaċ 6:11

Mar sin daoiḃ‐se, measaiḋ siḃ féin ḃeiṫ marḃ do’n ṗeacaḋ, aċt ḃeiṫ beo do Ḋia tré Íosa Críost.

Roṁánaċ 6:19

Is ar nós daoine atáim ag laḃairt mar ġeall ar laige ḃur ḃfeola; óir fá mar ṫugaḃar ḃur mbaill beaṫaḋ mar ṡeirḃísiġ do ṫruailleaċt agus do ċuirpṫeaċt ċum cuirpṫeaċt do ċur i ngníoṁ, taḃraiḋ ḃur mbaill anois mar ṡeirḃísiġ d’ḟíréantaċt ċum go naoṁṫar siḃ.

Roṁánaċ 6:2

Nár leigiḋ Dia é. Sinne atá marḃ do’n ṗeacaḋ, ċionnas ṁairfimíd níos faide ann?

Roṁánaċ 6:22

Aċt anois, ar mbeiṫ fuascailte ó ṗeacaḋ ḋaoiḃ, agus siḃ ’n‐ḃur seirḃíseaċaiḃ do Ḋia, atá toraḋ ḃur saoṫair agaiḃ ċum naoṁṫaċta, agus is í an ḃeaṫa ṡíorraiḋe an deireaḋ béas air.

Roṁánaċ 6:4

D’á ḃriġ sin do h‐aḋlacaḋ sinn mar aon leis ṫríd an mbaisteaḋ ċum báis: ar ṁoḋ, fá mar tógaḋ Críost ó na marḃaiḃ tré ġlóir an Aṫar, gur mar sin ṡiuḃalfaimíd i saoġal úr‐nua.

Roṁánaċ 7:1

Naċ ḃfuil a ḟios agaiḃ, a ḃráiṫre, (ag laḃairt leo‐san go ḃfuil eolas an dliġe aca atáim), go mbíonn duine fá ċuṁaċt dliġe a ḟad agus ḃíos sé beo?

Roṁánaċ 7:2

Óir an ḃean go ḃfuil fear aici atá sí ceangailte d’á fear do réir dliġe ċóṁ fada agus atá seisean beo, aċt má éagann a fear, atá sí scaoilte ó’n dliġe do ċeangail le n‐a fear í.

Roṁánaċ 7:4

Ar an gcuma sin, a ḃráiṫre, atá siḃ‐se marḃ do’n dliġe tré ċorp Ċríost; ċum go mbéaḋ siḃ ceangailte do ḋuine eile, is é sin do’n té do tógaḋ ó na marḃaiḃ, ċum go dtiuḃraimís toraḋ do Ḋia.

2 Chum na gCoirinnteach 3:6

is é ṫug éifeaċt dúinn, leis, ċum ḃeiṫ ’n‐ár seirḃíseaċaiḃ do ṫiomna nua; ní h‐é do réir na litre, aċt do réir an spioraid; óir marḃann an litir, aċt do‐ḃeir an spiorad beaṫa.

2 Chum na gCoirinnteach 5:17

Ar an aḋḃar sin, má tá aoinneaċ i gCríost, is duine úr‐nua é: atá deireaḋ leis na sean‐neiṫiḃ; atáid déanta as an nua.

Galatiánaċ 3:13

D’ḟuascail Críost ó ṁallaċt an dliġe sinn, ag déanaṁ mallaċta ḋe féin ar ár son: óir atá scríoḃṫa, Is malluiġṫe gaċ duine croċtar ar ċrann:

Galatiánaċ 6:15

Óir ní h‐éinniḋ an timċeall‐ġearraḋ, ná an neaṁ‐ṫimċeall‐ġearraḋ, aċt nádúir úrnua.

Heṗesiánaċ 4:24

agus cuiriḋ umaiḃ an nua‐ḋuine atá cruṫuiġṫe do réir Dé i ḃfíréantaċt agus i ḃfíor‐naoṁṫaċt.

Ḃfilippiánaċ 3:3

óir is sinne luċt an ḟír‐ṫimċeall‐ġearrṫa, do‐ġní aḋraḋ tré Spiorad Dé, agus do‐ġní maoiḋṁeaċas as Íosa Críost,

Ccolossianaċ 3:10

agus ó tá an nua‐ḋuine curṫa umaiḃ agaiḃ, agus é d’á aṫnuaḋaḋ i n‐eolas do réir íoṁáiġe an té do ċruṫuiġ é.