Roṁánaċ 5:10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁰ Óir, má rinneaḋ réiḋteaċ idir sinn agus Dia tré ḃás a Ṁic, an tráṫ ’n‐a raḃamar ’n‐ár náiṁdiḃ, is móide an fáṫ, ar mbeiṫ do’n réiḋteaċ sin déanta, go slánóċar sinn tré n‐a ḃeaṫaiḋ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ Oir má, réiḋeaḋ eadruinne agus Día tré bás a Ṁic, a nuáir do ḃámar ar náiṁdiḃ, is mó ná sin go mór, ar mbeiṫ a naṫṁuinntearḋas dúinn, ċoiṁéadfuiġṫear sinn tré na ḃeaṫasan.

Roṁánaċ 5:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eoin 14:19

Tamall beag eile, agus ní ḟeicfiḋ an saoġal mé feasta; aċt do‐ċífiḋ siḃ‐se mé: óir átáim beo, agus béiḋ siḃ‐se beo mar an gcéadna.

Eoin 5:26

Óir fá mar atá beaṫa ag an Aṫair ann féin, ar an gcuma ċéadna ṫug sé do’n Ṁac beaṫa do ḃeiṫ aige ann féin:

Eoin 6:40

Óir is é toil m’Aṫair, an uile ḋuine do‐ċí an Mac, agus ċreideas ann, go ḃfaiġeaḋ sé an ḃeaṫa ṡíosraiḋe, agus tógfad‐sa é an lá deiriḋ.

Eoin 6:57

Fá mar ċuir an t‐Aṫair sír‐ḃeo mise uaiḋ, agus gur tríd an Aṫair ṁairimse: mar an gcéadna an té iṫeas mise, is tríom‐sa ṁaireas sé.

Roṁánaċ 11:28

I dtaoḃ an tsoiscéil, atáid‐sean ’n‐a náiṁdiḃ ar ḃur son‐sa: aċt i dtaoḃ an toġa, atá gráḋ ag dul dóiḃ ar son na sinnsear.

Roṁánaċ 5:11

Agus ní h‐é sin aṁáin é, aċt do‐ġnímíd gáirdeaċas i nDia tríd ár dTiġearna Íosa Críost, tré n‐a ḃfuaramar an réiḋteaċ sin.

Roṁánaċ 5:6

Óir nuair ḃíomar i n‐ísle ḃriġe, fuair Críost bás i dtráṫ cóir ar son na neaṁ‐ḋiaḋa.

Roṁánaċ 8:32

An té nár spáráil a Ṁac féin, aċt ṫug suas ar son an uile ḋuine againn é, naċ mbronnfaiḋ sé gaċ uile niḋ orainn i n‐éinḟeaċt leis?

Roṁánaċ 8:34

Fuair Críost bás, nó, dob ḟearr a ráḋ, d’aiséiriġ sé, agus atá sé ar ḋeasláiṁ Dé, agus do‐ġní sé eadarġuiḋe ar ár son.

Roṁánaċ 8:7

mar náiṁdeas i n‐aġaiḋ Dé is eaḋ an meon colnaiḋe; óir ní uṁluiġeann sé do ḋliġe Dé, agus ċeana, ní ḟéadann sé uṁlú:

2 Chum na gCoirinnteach 5:20

Mar sin de atáimíd ’n‐ár dtaiḋleoiriḃ ar son Ċríost, aṁail mar ḃéaḋ Dia ag impiḋe oraiḃ trínne: impiġmíd oraiḃ as uċt Ċríost réiḋteaċ do ḋéanaṁ le Dia.

2 Chum na gCoirinnteach 5:21

Óir ṫug sé airsean, do ḃí gan eolas ar an bpeacaḋ, ṫug sé air ḃeiṫ ’n‐a ṗeacaḋ ar ár son, ċum go ndéanfaiḋe fíréantaċt Dé ḋínne ann.

Heṗesiánaċ 2:16

ag déanaṁ síoṫċána; agus iad do réiḋteaċ le ċéile i gcorp aṁáin ċum Dé de ḃárr na croise, ag marḃaḋ an náiṁdeaċais d’á ċionn sin:

Heṗesiánaċ 2:3

Do ċaiṫeamair‐ne, leis, ár saoġal tráṫ ’n‐a measc do réir ainṁianta na feola, ag cleaċtaḋ tola na feola agus na h‐intinne, agus do réir dúṫċais do ḃíomar ’n‐ár gclainn díḃeirge, ar nós daoine eile:

Neaḃruiḋeaċ 2:17

Ar an aḋḃar sin ba ċóir go ndéanfaiḋe é cosṁail ar gaċ sliġe le n‐a ḃráiṫriḃ, ċum go mbéaḋ sé ’n‐a árd‐ṡagart trócaireaċ, ionnraic ins na neiṫiḃ ḃaineas le Dia, ċum cúiteaṁ do ḋéanaṁ as peacaiḋiḃ an ṗobail.

Neaḃruiḋeaċ 7:25

D’á ḃriġ sin atá ar ċumas dó na daoine ṫig ċum Dé tríd do ṡlánú ar fad, de ḃriġ go maireann sé beo i gcóṁnaiḋe ċum eadarġuiḋe do ḋéanaṁ ar a son.

1 Eoin 2:1

A ċlann ḃeag, atáim ag scríoḃaḋ na neiṫe seo ċugaiḃ ċum naċ ndéanfaiḋ siḃ peacaḋ. Agus má ġníonn aoinneaċ peacaḋ, atá aḃcóide againn i ḃfoċair an Aṫar, Íosa Críost fíréan:

1 Eoin 4:10

Is ann atá an gráḋ, ní h‐é go dtugamar gráḋ do Ḋia, aċt go dtug seisean gráḋ ḋúinne, agus gur ċuir sé a Ṁac uaiḋ mar íoḋbarṫaċ ar son ár bpeacaiḋe.

Taisbeunaḋ 1:18

is mise an tosaċ agus an deireaḋ, agus an Té biṫ‐ḃeo; agus do ḃíos marḃ, agus féaċ, atáim beo go saoġal na saoġal, agus atá eoċraċa báis agus ifrinn agam.