Roṁánaċ 1:14 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁴ Táim fá ċomaoin ag Gréagaċaiḃ agus ag Barbaraċaiḃ, ag luċt céille agus ag luċt diṫ‐céille.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁴ Atáim am ḟéiṫeaṁnaċ do na Gréugaċaiḃ, agus do na dáoiniḃ Barbárṫa; do ḋáoiniḃ glioca, agus neaṁġlioca.

Roṁánaċ 1:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 11:25

Ins an am sin d’ḟreagair Íosa agus aduḃairt, Molaim ṫú, a Aṫair, a Ṫiġearna neiṁe agus talṁan, gur ċeilis na neiṫe seo ar luċt eagna agus tuigseana, agus gur noċtais do naoiḋeanaiḃ iad:

Lúcas 10:21

Le linn na h‐uaire céadna sin do líonaḋ é de ġáirdeaċas mór tríd an Spiorad Naoṁ, agus aduḃairt sé, Do‐ḃeirim a ḃuiḋeaċas leat, a Aṫair, a Ṫiġearna neiṁe agus talṁan, gur ċeilis na neiṫe sin ar Luċt eagna agus tuigseana, agus gur noċtais do leanḃaiḃ iad: do‐rinnis é, a Aṫair; óir ba é do ṫoil féin é.

Gníoṁarṫa 22:21

Agus aduḃairt sé liom, Imṫiġ leat: óir cuirfead amaċ ṫú as so ċum na gCineaḋaċ i gcéin.

Gníoṁarṫa 28:2

Agus do ḃí an luċt áitreaḃṫa an‐ċineálta linn: óir d’ḟaduiġeadar teine, agus do ġlacadar ċuca sinn uile, mar ġeall ar an mbáistiġ do ḃí ann, agus mar ġeall ar an ḃfuaċt.

Gníoṁarṫa 28:4

Agus nuair ċonnaic an luċt áitreaḃṫa an ṗiast ar liobarnaiġ ar a láiṁ, aduḃradar le ċéile, Gan aṁras, is dúnṁarḃṫóir an duine seo, agus, bíoḋ go dtáinig sé slán ó’n ḃfairrge, ní leigeann díoġaltas Dé ḋó ḃeiṫ beo.

Gníoṁarṫa 9:15

Aċt aduḃairt an Tiġearna leis, Imṫiġ leat: óir is soiṫeaċ toġṫa agam‐sa é, ċum m’ainm do ḃreiṫ i láṫair na nGeinte agus na ríoġ, agus do ċlainn Israel:

Roṁánaċ 1:22

Ag maoiḋeaṁ as a n‐eagna ḋóiḃ do‐rinneaḋ amadáin díoḃ,

Roṁánaċ 11:25

Óir níorḃ áil liom, a ḃráiṫre, gan fios na rúindiaṁaire seo ḃeiṫ agaiḃ, ar eagla go n‐éireoċaḋ siḃ glic ’n‐ḃur saoḃ‐ṫuairim féin, is é sin go ḃfuil cruaḋaḋ tagṫa ar ċuid de ṁuinntir Israel, nó go dtagaiḋ an t‐iomlán de na Cineaḋaċaiḃ isteaċ;

Roṁánaċ 12:16

Bíḋiḋ ar aon intinn le ċéile. Ná biḋiḋ árd‐aiḋmeannaċ, aċt déanaiḋ muinntearḋas leis na daoiniḃ atá uṁal. Ná biḋiḋ glic ’n‐ḃur dtuairim féin.

Roṁánaċ 13:8

Ná bíoḋ fiaċa ag aon duine oraiḃ, aċt aṁáin an gráḋ is ceart ḃeiṫ agaiḃ d’á ċéile: óir an té go ḃfuil gráḋ d’á ċóṁarsain aige, tá an dliġe cóiṁlíonta aige.

Roṁánaċ 16:19

Óir atá tuairisc ḃur n‐uṁlaċta i mbéal an uile ḋuine. Atá bród orm ’n‐ḃur dtaoḃ, d’á ḃriġ sin: aċt is mian liom siḃ ḃeiṫ glic i dtaoḃ maiṫeasa, agus ḃeiṫ neaṁ‐urċóideaċ i dtaoḃ an uilc.

Roṁánaċ 8:12

Ar an aḋḃar sin, a ḃráiṫre, ní do’n ḟeoil atáimíd fá ḟiaċaiḃ, ċum go mairfimís do réir na feola:

1 Chum na gCoirinnteach 14:11

Mar sin de, muna dtuigim‐se briġ an ġoṫa, béiḋead im’ ċoigríoċaċ ag an té laḃras, agus béiḋ an té laḃras ’n‐a ċoigríoċaċ agam‐sa.

1 Chum na gCoirinnteach 14:16

Muna mbéaḋ sin, má ḃeir tú buiḋeaċas leis an spiorad, an té atá gan eolas, cionnas adéarfas sé Amen, agus tú ag breiṫ buiḋeaċais?

1 Chum na gCoirinnteach 2:13

Is ar na neiṫiḃ sin laḃraimíd, ní i mbriaṫraiḃ ṁúineas eagna ḋaonna, aċt an méid ṁúineas an Spiorad dúinn; ag míniú neiṫe spioradálta le neiṫiḃ spioradálta.

1 Chum na gCoirinnteach 3:18

Ná meallaḋ aon duine é féin. Má ṁeasann aon duine ḋíḃ ḃeiṫ glic san tsaoġal so, bíoḋ sé ’n‐a amadán, ċum go n‐éireoċaḋ sé glic.

2 Chum na gCoirinnteach 10:12

Óir ní láṁaimíd sinn féin d’áireaṁ, nó do ċur i gcóiṁeas le daoine áiriṫe ḃíos g‐á molaḋ féin: aċt g‐á dtóṁas féin dóiḃ, agus g‐a gcur féin i gcóiṁeas le ċéile, atáid gan tuigsin.

2 Chum na gCoirinnteach 11:19

Óir siḃ‐se atá ċóṁ céilliḋe sin, fulaingeann siḃ go fonnṁar le luċt diṫ‐céille.

Ccolossianaċ 3:11

Ní ḟuil Gréagaċ ná Iúdaċ ann, ní ḟuil timċeall‐ġearraḋ ná neaṁ‐ṫimċeall‐ġearraḋ, barbaraċ, Scitiḋeaċ, daor ná saor ann, aċt is é Críost an t‐iomlán, agus é san iomlán.

2 Chum Timóteuis 2:10

Is ar an aḋḃar sin atáim ag fulang an uile niḋ ar son na ndaoine atá toġṫa, ċum go ḃfaiġiḋ siad‐san, leis, an slánuġaḋ atá i nÍosa Críost le glóir ṡíorraiḋe.

Tituis 3:3

Óir do ḃíomar féin diṫ‐céilliḋe tráṫ, easuṁal, ag dul ar fan, fá smaċt ag ainṁiantaiḃ agus ag áineasaiḃ éagsaṁla, ag caiṫeaṁ ár saoġail le droċ‐rún agus le formad, fuaṫṁar agus sinn ag taḃairt fuaṫa d’á ċéile.