Maitiú 26:45 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴⁵ Annsin ṫáinig sé ċum na ndeisceabal, agus aduḃairt sé leo, Codlaiḋ anois, agus déanaiḋ ḃúr suaiṁneas: féaċ, atá an uair druidṫe linn, agus atá Mac an Duine d’á ṫaḃairt i láṁaiḃ na bpeacaċ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁴⁵ Annsin tig sé ċuig a ḋeisciobail, agus deir sé leo: Cod-luiġigiḋ anois, agus déanaigiḋ ḃur scíste: féaċ, tá an uair druiḋte linn, agus ḃéarḟar Mac an Duine isteaċ i láṁa na bpeacaċ.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁴⁵ Ansan ṫáinig sé ċun na ndeisgiobul, agus duḃairt leó: Deinid codlaḋ anois, agus glacaiḋ suaiṁneas: féaċ, tá an uair buailte linn agus taḃarfar Mac an Duine i láṁaiḃ na bpeacaċ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴⁵ Ann sin tig sé ċum a ḋeisciobal, agus a deir sé ríu, Codluiḋ feasda, agus coṁnuiġiḋ: féuċ, do ḋruid a núair rinn, agus a tá Mac an duine agá ṫaḃairt a láṁaiḃ na bpeacaċ.

Maitiú 26:45 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 26:18

Agus aduḃairt sé, Téiḋiḋ isteaċ sa gcaṫair ċum a leiṫéide seo de ḋuine, agus abraiḋ leis, Adeir an Máiġistir, Atá m’aimsir ag druidim liom; táim ag sollaṁnú na cásca id’ ṫiġ‐se i ḃfoċair mo ḋeisceabal.

Maitiú 26:2

Atá a ḟios agaiḃ go mbéiḋ an ċáisc ann tar éis dá lá, agus go dtaḃarfar Mac an Duine suas d’á ċéasaḋ.

Maitiú 26:44

Agus d’ḟág sé arís iad, agus do‐rinne sé guiḋe an treas uair, agus é ag aṫ‐ráḋ na ḃfocal céadna.

Maitiú 26:46

Éiriġiḋ, bímís ag gluaiseaċt: féaċ, an té ḃraiṫfeas mé, atá sé i ḃfogas dúinn.

Marcus 14:35

Agus d’imṫig sé aċar gearr uaṫa, agus do ṫuit sé ar an talaṁ, agus do ġuiḋ sé go raċaḋ an uair ṫairis, dá mb’ ḟéidir é.

Lúcas 22:53

Nuair do ḃíos gaċ aon lá ’n‐ḃúr measc sa teampall, níor ṡíneaḃar láṁ im’ ċoinniḃ: aċt is liḃ‐se an uain seo, agus cuṁaċt an dorċadais.

Eoin 12:23

Agus d’ḟreagair Íosa iad, g‐á ráḋ, Atá an uair tagṫa ċum glóir do ṫaḃairt do Ṁac an Duine.

Eoin 12:27

Anois atá buaiḋirt anma orm; agus créad adéarfad? A Aṫair, fuascail mé ó’n uair seo. Aċt ċuige seo is eaḋ ṫáinig mé ċum na h‐uaire seo.

Eoin 13:1

Agus roiṁ ḟéile na cásca, ó ḃí a ḟios ag Íosa go raiḃ a ṫráṫ tagṫa ċum imṫeaċt as an saoġal so ċum a Aṫar, ó ṫug sé gráḋ d’á ṁuinntir féin do ḃí sa tsaoġal, ṫug se gráḋ ḋóiḃ go deireaḋ.

Eoin 17:1

Do laḃair Íosa an méid sin; annsin, ag árdú a ṡúl ċum neiṁe, aduḃairt sé, A Aṫair, atá an uair tagṫa; taḃair glóir dod’ Ṁac, ċum go dtiuḃraḋ an Mac glóir ḋuit‐se: