Maitiú 20:14 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁴ Tóg leat do ċuid féin agus bí ag imṫeaċt; is toil liom an oiread céadna do ṫaḃairt do’n duine seo is deireannaiġe ṫáinig, agus ṫugas duit‐se.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹⁴ Glac do ċuid, agus bog leat: is é mo ṫoil a oiread a ṫaḃairt do’n duine seo is deireannaiġe a ṫáinic agus atá mé a ṫaḃairt duit-se.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹⁴ Seo, tóg leat do ċuid agus imṫiġ; aċ is toil liom oiread a ṫaḃairt do’n ḟear so is déanaiġe a ṫáinig agus atá agam ’á ṫaḃairt duit-se.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁴ Tógaiḃ leaċd do ċuid féin, agus imṫiġ: a si mo ṫoilsi a ṫaḃairt don tési ṫáinic fa ḋeireaḋ, mar ṫug mé ḋuitsi.

Maitiú 20:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 20:13

Aċt d’ḟreagair seisean, agus aduḃairt sé le duine aca, A ċara, ní ḟuilim ag déanaṁ éagcóra ort: naċ ar ṗinginn do réiḋtíġis liom?

Maitiú 20:15

Naċ dleaġṫaċ dom an niḋ is toil liom do ḋéanaṁ lem’ ċuid féin? Nó an ḃfuil droċ‐ṡúil agat, toisc go ḃfuilim‐se fial?

Maitiú 6:16

Agus nuair ḃíos siḃ i n‐ḃúr dtroscaḋ, ná biḋiḋ gruamḋa ar nós luċta an ḟuar‐ċráḃaiḋ: óir dorċuiġid‐sean a gceann‐aiġṫe ċum go ḃfeicfiḋ na daoine go ḃfuilid ’n‐a dtroscaḋ. Adeirim liḃ go fírinneaċ go ḃfuil a luaċ‐saoṫair fáġálta aca.

Maitiú 6:2

Ar an aḋḃar sin, nuair ḃíos tú ag taḃairt déirce, ná séid aon aḋarc róṁat, mar do‐ġní luċt an ḟuar‐ċráḃaiḋ ins na sionagógaiḃ agus ar na sráidiḃ, d’ḟonn onóir d’ḟáġáil ó na daoiniḃ. Go fírinneaċ adeirim liḃ go ḃfuil a luaċ saoṫair fáġálta aca.

Maitiú 6:6

Aċt nuair ḃíos tusa ag déanaṁ urnaiġe, téir isteaċ id’ ṡeomra, agus dún an doras, agus cuir do ġuiḋe ċum t’Aṫar do‐ḟeicsiona, agus t’Aṫair do‐ċí a ḃḟuil fá ċeilt, cúiteoċaiḋ sé leat.

Lúcas 15:31

Agus aduḃairt seisean leis, A ṁic, atáir‐se im’ḟoċair i gcóṁnaiḋe, agus gaċ a ḃfuil agam‐sa is leat‐sa é.

Lúcas 16:25

Aċt aduḃairt Abraċam, A ṁic, cuiṁniġ go ḃfuarais‐se deaġ‐neiṫe le linn do ṡaoġail, fá mar fuair Lasár droċ‐neiṫe: aċt anois atá seisean i sólás, agus atá tusa i bpéin.

Eoin 17:2

fá mar ṫugais dó cuṁaċt ar gaċ a ḃfuil beo, ionnas, gaċ a dtugais dó, go dtiuḃraḋ sé an ḃeaṫa ṡíorraiḋe ḋóiḃ.

Roṁánaċ 3:19

Anois, atá a ḟios againn, cibé niḋ adeir an dliġe, gur leis an dream atá fá’n dliġe adeir sí é; ċum go ndúntar gaċ béal agus go dtugtar an doṁan uile fá ḃreiṫeaṁnas Dé:

Roṁánaċ 3:4

Nár leigiḋ Dia sin: go n‐aiṫniġtear Dia ḃeiṫ fírinneaċ, aċt an uile ḋuine ḃeiṫ bréagaċ; mar atá scríoḃṫa, Ċum go ḃfoillseoċaiḋe ṫú ḃeiṫ ionnraic id’ ḃriaṫraiḃ, Agus go mbuaḋfá nuair béarfar breiṫ ort.