Maitiú 15:27 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²⁷ Aċt aduḃairt sise, Is fíor sin, a Ṫiġearna, aċt iṫeann na coileáin féin na sprúilleoga ṫuiteas ó ḃórd a máiġistir.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²⁷ Agus duḃairt sise: Is fíor duit, a Ṫiġearna; óir iṫeann fiú na coileáin na graḃrógaí a ṫuiteas ó ṫábla a gcuid máiġistrí.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²⁷ Aċ, a Ṫiġearna, ar sisi, iṫid na coileáin an brúscar a ṫuiteann ó ḃórd a dtiġearnaí.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²⁷ Aċd a duḃairt sisi, Is fíor sin, a Ṫiġearna: giḋeaḋ fós iṫid no coilén cuid don ṡrúiġleaċ ṫuiteas ó ḃórd a dtíġearnaḋ féin.

Maitiú 15:27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 15:26

Agus d’ḟreagair seisean, agus aduḃairt, Ní cuiḃe arán na clainne do ġlacaḋ, agus a ċaiṫeaṁ ċum na ngaḋar.

Maitiú 15:28

Annsin d’ḟreagair Íosa, agus aduḃairt sé léi, A ḃean, is mór é do ċreideaṁ: go ndéantar duit mar is mian leat. Agus do ḃí a h‐inġean leiġeasta ó’n uair sin.

Maitiú 5:45

ionnas go mbéiḋ siḃ i n‐ḃúr gclainn ag ḃúr nAṫair atá ar neaṁ: óir cuireann sé a ġrian ag éirġe ar na daoiniḃ, idir olc agus maiṫ, agus cuireann sé an ḟearṫainn ag tuitim ar na daoiniḃ do‐ġní an ċóir agus orṫa‐san do‐ġní an éagcóir.

Maitiú 8:8

Agus d’ḟreagair an ceanntúir, agus aduḃairt, A Ṫiġearna, ní fiú mise go dtiocfá fám’ ḋíon: aċt abair an focal aṁáin, agus béiḋ mo ġiolla slán.

Marcus 7:28

Aċt d’ḟreagair sise agus aduḃairt sí leis, Is fíor sin, a Ṫiġearna, aċt ċeana, na coileáin féin ḃíos fá’n mbórd, itid‐sean sprúilleaċ na leanḃ.

Lúcas 16:21

agus é ag tnúṫ le ’n‐a ṡáiṫ d’ḟáġáil de’n ḃroscar do ṫuiteaḋ ó ḃórd an duine ṡaiḋḃir; agus do ḃíoḋ na madraí féin ag teaċt agus ag liġeaḋ a ċneaḋ.

Lúcas 18:13

Aċt d’ḟan an poibleacán ’n‐a ṡeasaṁ i ḃfad siar, agus ní ḋéanfaḋ sé fiú aṁáin a ṡúile d’árdú ċum neiṁe, aċt do ḃí sé ag bualaḋ a uċta, agus g‐á ráḋ, A Ḋia, déan trócaire orm‐sa, peacaċ.

Roṁánaċ 10:12

Óir ní ḟuil deifir ar biṫ idir an Iúdaċ agus an Gréagaċ: mar is ionann Tiġearna do’n uile ḋuine, agus atá saiḋḃreas aige do gaċ duine ġlaoḋas air:

Roṁánaċ 3:19

Anois, atá a ḟios againn, cibé niḋ adeir an dliġe, gur leis an dream atá fá’n dliġe adeir sí é; ċum go ndúntar gaċ béal agus go dtugtar an doṁan uile fá ḃreiṫeaṁnas Dé:

Roṁánaċ 3:29

An é Dia Dia na n‐Iúdaċ aṁáin?

Roṁánaċ 3:4

Nár leigiḋ Dia sin: go n‐aiṫniġtear Dia ḃeiṫ fírinneaċ, aċt an uile ḋuine ḃeiṫ bréagaċ; mar atá scríoḃṫa, Ċum go ḃfoillseoċaiḋe ṫú ḃeiṫ ionnraic id’ ḃriaṫraiḃ, Agus go mbuaḋfá nuair béarfar breiṫ ort.

Heṗesiánaċ 3:19

agus a ḟaide, agus a ḋoiṁneaċt, agus gráḋ Ċríost, ṡáruiġeas gaċ eolas, d’aiṫint, ċum go líonfar le lán‐líonṁaireaċt Dé siḃ.

Heṗesiánaċ 3:8

Dáṁ‐sa, atá níos luġa ’ná an té is luġa de na naoṁaiḃ go léir, tugaḋ an grása so, ċum saiḋḃreas do‐ċuarduiġṫe Ċríost do ṡeanmorú do na Cineaḋaċaiḃ;