Lúcas 22:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁸ Agus do ċuir sé uaiḋ Peadar agus Eoin, g‐á ráḋ, Téiġiḋ agus ullṁuiġiḋ an Ċáisc dúinn, go n‐iṫimíd é.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁸ Agus ċuir sé uaiḋ Peadar agus Eoin, ag ráḋ: Imṫiġigiḋ agus déanaigiḋ réiḋ dúinn, ċun go n-iṫimíd an ċáisc.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁸ Agus ċuir sé uaiḋ Peadar agus Eóin, agus duḃairt sé leó: Téiġiḋ agus ollaṁuiġiḋ an ċáisg dúinn go n-iṫeam é.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁸ Agus do ċuir Iósa Peadar and Eóin úaḋ, ag raḋ, Imṫiġ, agus ullṁuiġiḋ ḋuinn an túan cásg, do ċum go níosamáois é.

Lúcas 22:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 3:15

Agus d’ḟreagair Íosa é, agus aduḃairt sé leis, leig dó anois: óir is mar so is cuiḃe gaċ dliġe do ċóiṁlíonaḋ. Agus do ġéill sé ḋó an t‐am sin.

Lúcas 1:6

Agus do ḃíodar, beirt, fíréanta i ḃfiaḋnaise Dé, ag siuḃal gan loċt de réir gaċ aiṫne agus reaċta an Tiġearna.

Lúcas 22:9

Agus aduḃradar leis, Cia an áit i n‐ar toil leat go n‐ullṁóċaimís é?

Gníoṁarṫa 3:1

Agus ḃí Peadar agus Eoin ag dul suas isteaċ san teampall, uair an urnaiġe, timċeall na naoṁaḋ h‐uaire.

Gníoṁarṫa 3:11

Agus do ġreamuiġ sé de Ṗeadar agus d’Eoin, agus do riṫ na daoine go léir ċuca san ṗóirse ar a dtugtar Póirse Ṡolaiṁ, agus iongnaḋ orṫa.

Gníoṁarṫa 3:3

Nuair do ċonnaic an duine seo Peadar agus Eoin ar tí dul isteaċ san teampall, d’iarr sé déirc orṫa.

Gníoṁarṫa 4:13

Agus nuair ċonnacadar Peadar agus Eoin, agus iad ċóṁ dána sin, agus ṫuigeadar gur daoine gan foġlaim, gan léiġean iad, do ḃí iongnaḋ orṫa; agus d’aiṫniġeadar iad, go mbídís i ḃfoċair Íosa.

Gníoṁarṫa 4:19

Aċt d’ḟreagair Peadar agus Eoin agus aduḃradar leo, Breaṫnuiġiḋ féin cia aca is ceart i ḃfiaḋnaise Dé, éisteaċt liḃ‐se nó éisteaċt le Dia:

Gníoṁarṫa 8:14

Nuair d’airiġ na h‐abstail do ḃí i nIarúsalem go raiḃ Samária tar éis briaṫar Dé go ġlacaḋ, do ċuireadar ċuca Peadar agus Eoin:

Galatiánaċ 2:9

agus Séamas agus Céfas agus Eoin, go raiḃ meas orṫa mar ċolaṁnaiḃ, nuair ṫugadar fá deara an grása tugaḋ ḋom, do ṡíneadar deas‐láṁ cumainn ċugam‐sa agus ċum Ḃarnabais, ċum go n‐imṫeoċaimís ċum na gCineaḋaċ, agus iad féin le dul ċum luċta an timċeall‐ġearrṫa;