Iudais 1:15 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁵ ċum breiṫeaṁnas do ḋéanaṁ ar ċáċ, agus ċum na daoine neiṁ‐ḋiaḋa do ḋaoraḋ i n‐éiric na ngníoṁarṫa neiṁ‐ḋiaḋa atá déanta go neiṁ‐ḋiaḋa aca, agus ar son na ḃfocal masluiġṫeaċ atá ráiḋte ag peacaċaiḃ neiṁ‐ḋiaḋa ’n‐a aġaiḋ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁵ Ċum breiṫeaṁnuis do ḋéunaṁ ar na huile ḋáoiniḃ, agus dimḋeargaḋ gaċ a ḃfuil neiṁḋíaġa na measg ar son na nuile ġníoṁarṫaḋ neiṁḋíaġa do rinneadar go neiṁḋiaġa, agus ar son gaċ uile ḋroċḟócal dar laḃradar na peacuiċ neiṁḋíaġa na aġuiḋ.

Iudais 1:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eoin 5:27

agus ṫug sé uġdarás dó ċum breiṫ do ḋéanaṁ, toisc gur ab é Mac an Duine é.

Gníoṁarṫa 17:31

de ḃriġ go ḃfuil lá ceapṫa aige ’n‐a dtiuḃraiḋ sé breiṫeaṁnas de réir cirt ar an saoġal tríd an ḃfear atá réaṁ‐órduiġṫe aige; agus do ḋearḃuiġ sé é do gaċ uile ḋuine, g‐á ṫógáil ó na marḃaiḃ.

Roṁánaċ 14:10

Aċt cad ċuige ḋuit‐se loċt d’ḟáġáil ar do ḃráṫair? nó cad ċuige ḋuit dí‐ṁeas do ċur ar do ḃráṫair? mar seasfaimíd uile os coṁair caṫaoireaċ breiṫeaṁnais Dé.

Roṁánaċ 2:16

nó g‐á gcosaint; san ló ’n‐a dtiuḃraiḋ Dia breiṫ ar rúnaiḃ na ndaoine, tré Íosa Críost, do réir mo ṡoiscéil‐se.

Roṁánaċ 2:5

Aċt do réir do ḋúine agus do ċroiḋe aindiuidiġ atáir ag cur feirge i dtaisce ḋuit féin fá ċóṁair lae na diḃeirge, nuair foillseoċar ceart‐ḃreiṫeaṁnas Dé:

1 Chum na gCoirinnteach 4:5

D’á ḃriġ sin ná taḃraiḋ breiṫeaṁnas i gcúis ar biṫ roiṁ an am, nó go dtagiḋ an Tiġearna ḃéarfas ċum an tsolais neiṫe atá foluiġṫe fá ḋorċadas, agus noċtfas rúin na gcroiḋṫe; annsin ġeoḃas gaċ duine a ṁolaḋ féin ó Ḋia.

1 Chum na gCoirinnteach 5:13

Aċt is é Dia do‐ḃeir breiṫeaṁnas ar na daoiniḃ atá amuiġ. Cuiriḋ amaċ as ḃur measc an cuirpṫeaċ úd.

1 Chum Timóteuis 1:9

agus má ṫuigeann sé naċ do’n duine fíréan do cumaḋ an dliġe, aċt do ḋaoiniḃ míriaġalta, easuṁla, do ḋaoiniḃ neaṁ‐ḋiaḋa agus do ṗeacaċaiḃ, do ḋaoiniḃ mí‐naoṁṫa, masluiġṫeaċa, do luċt marḃṫa aiṫreaċ agus máiṫreaċ, do ḋún‐ṁarḃṫóiriḃ,

Iudais 1:16

Luċt claṁsáin, luċt cannráin is eaḋ a leiṫéidí, ag siuḃal do réir a n‐ainṁianta féin (agus focail ṁóra, maoiḋteaċa ’n‐a mbéal aca), ag taḃairt ómóis do ḋaoiniḃ le súil go ḃfaiġiḋ siad brabaċ dóiḃ féin.

Taisbeunaḋ 13:11

Agus do ċonnacas ainṁiḋe eile ag teaċt aníos as an talaṁ agus ḋá aḋairc do ḃí cosṁail le h‐aḋarcaiḃ uain aige, aċt do laḃair sé mar laḃarfaḋ dragún.

Taisbeunaḋ 22:20

An té atá ’n‐a ḟiaḋnaiḋe ar na neiṫiḃ seo, adeir sé, Is aṁlaiḋ atá: atáim ag teaċt go luaṫ. Amen: tar, a Ṫiġearna Íosa.