Gníoṁarṫa 27:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Agus ag dul ar bórd dúinn i luing ó Adramuttium, do ḃí d’á seolaḋ le taoḃ cósta na h‐Áise, d’imṫiġeamar ar an ḃfairrge, agus Aristárċus, Maiceadónaċ ó Ṫessalónica, i n‐éinḟeaċt linn.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

² Ċuaḋamar ar bórd luinge as Adrumetum, agus ċuireamar ċun fairrge, agus rún againn seolaḋ fá ċóstaí na h-Aisia, agus ḃí Aristarcus as Teasalonaic na Maicideoine linn.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

² Agus ċuamair ar bórd luinge Adrumétíge, ċun go seólfaimís fan ċiuṁais tráġa na h-Ásia, agus ṫógamair ár seólta. Agus d’ḟán i n-ár ḃfoċair Aristarcus an Macedonaċ, ó Tessaloníca.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Agus ar ndul dúinn a luing do longaiḃ Adramitium, do ċuireamar roṁuinn, séolaḋ ré táoḃ ċósdaḋ na Hásia; agus do ṫógḃamar ar séolta, agus do ḃí Aristarcus Macedónaċ ó Ṫessalonica, ann ar gcuideaċda.

Gníoṁarṫa 27:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Lúcas 8:22

Agus ṫarla, lá de na laeṫiḃ sin, go ndeaċaiḋ sé féin agus a ḋeisceabail isteaċ i mbád; agus aduḃairt sé leo, Téiġmís trasna anonn go dtí an taoḃ eile: agus d’imṫiġeadar rómpa.

Gníoṁarṫa 16:17

Do lean sise Pól agus sinne, ag glaoḋaċ go h‐árd, g‐á ráḋ, Seirḃísiġ do’n Dia is Áirde na fir sin, agus atáid ag fógairt sliġe an tslánuiġṫe ḋaoiḃ.

Gníoṁarṫa 17:1

Annsin, ag gaḃáil tré Amfipolis agus tré Apollónia ḋóiḃ, ṫángadar go Tessaloníca, mar a raiḃ sionagóg ag na h‐Iúdaċaiḃ:

Gníoṁarṫa 19:19

Agus do ḃí cuid nár ḃeag díoḃ‐san do ḃíoḋ ag cleaċtaḋ ealaḋan draoiḋeaċta, ṫug a gcuid leaḃar leo, agus do ḋóiġ iad i ḃfiaḋnaise cáiċ: agus do ċóṁaireaḋ a luaċ, agus fríṫ gurḃ ḟiú caogad míle bonn airgid air.

Gníoṁarṫa 19:29

Agus do ḃí an ċaṫair tré ċéile le clampar: agus do riṫeadar i n‐éinḟeaċt isteaċ san téatar, agus greim aca ar Ġáius agus ar Aristárċus, beirt ó’n Ṁaiceadóin, comrádaiḋṫe siuḃail do Ṗól.

Gníoṁarṫa 2:9

Pártaiġ agus Méidiġ agus Elamítiġ, agus daoine ċóṁnuiġeas i Mesópotámia, i nIúdaea agus i gCappadócia, i bPontus agus san Áise,

Gníoṁarṫa 21:5

Agus nuair do ḃí an t‐am istiġ againn, d’imṫiġeamar róṁainn ar ár n‐aistear; agus ṫáinig siad go léir, iad féin agus a mná agus a gclann, ’g‐ár dtioḋlacaḋ, nó go raḃamar taoḃ amuiġ de’n ċaṫair: agus ar ár nglúnaiḃ dúinn ar an gcladaċ, do ġuiḋeamar, agus d’ḟágamar slán ag a ċéile;

Gníoṁarṫa 28:10

agus ṫugadar onóir ṁór dúinn; agus nuair do ḃíomar ag dul ar luing, do ċuireadar ar bórd gaċ ar ṫeastuiġ uainn.

Gníoṁarṫa 28:12

Agus ag teaċt go Suracúsa ḋúinn, do stadamar annsin trí lá.

Gníoṁarṫa 28:16

Agus ar ṡroiċint na Róiṁe ḋúinn, tugaḋ cead do Ṗól fanaṁain leis féin i n‐éinḟeaċt leis an saiġdiúir do ḃí mar ġárda air.

Gníoṁarṫa 28:2

Agus do ḃí an luċt áitreaḃṫa an‐ċineálta linn: óir d’ḟaduiġeadar teine, agus do ġlacadar ċuca sinn uile, mar ġeall ar an mbáistiġ do ḃí ann, agus mar ġeall ar an ḃfuaċt.

Ccolossianaċ 4:10

Beannuiġeann Aristárċus, cóṁ‐ṗríosúnaċ liom, beannuiġeann seisean daoiḃ, mar aon le Marcus, col ceaṫair Ḃarnabais (go ḃfuair siḃ órduiġṫe ’n‐a ṫaoḃ;

Ṗilémoin 1:24

Marcus, Aristarċus, Démas agus Lúcás, cóṁ‐oibriḋṫe liom.