Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Gníoṁarṫa 24:14 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

14 Aċt adṁuiġim an méid seo ḋuit, go ndéanaim seirḃís do Ḋia ár sinnsear de réir na Sliġe ar a dtugann siad‐san eiriceaċt, ag creideaṁain do gaċ niḋ atá de réir na dliġe, agus atá scríoḃṫa ins na fáiḋiḃ:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

14 Aċt adṁuiġim seo duit, go ndéanaim seirḃís do’n Aṫair agus mo Ḋia do réir na h-aicme sin, a ngoireann siad-san éirse dí, ag creidḃeáil daṁ i ngaċ níḋ dá ḃfuil scríoḃṫa san dliġe agus ins na fáiḋe:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

14 Adṁuíġim an méid seo ḋuit, áṁṫaċ, i dtaoḃ ná slíġe seo ar a dtugaid siad eiriceaċt, sin mar a ḋeinimse seirbís do’n Aṫair agus do m’Ḋia, óir creidim gaċ uile níd atá sgríoḃṫa sa dliġe agus in sna fáiḋiḃ,

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

14 Aċd adṁuim so ḋuitsi, go ndéunuim seirḃís do Ḋía ar naiṫreaċ, do réir na sliġeaḋ úd dá ngoiridsean eiríceaċd, ag creideaṁ dá gaċ uile ní ḋá ḃfuil sgrioḃṫa ann sa dliġeaḋ agus ann sna faiḋiḃ:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Gníoṁarṫa 24:14
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

D’á ḃriġ sin, gaċ duine adṁóċas mise i láṫair na ndaoine, adṁóċad‐sa eisean i láṫair m’Aṫar atá ar neaṁ.


Ar an dá aiṫne sin is eaḋ ṡeasas an dliġe uile, agus na fáiḋe.


D’á ḃriġ sin, gaċ niḋ ba ṁaiṫ liḃ go ndéanfaḋ daoine ḋaoiḃ‐se, déanaiḋ‐se mar an gcéadna ḋóiḃ‐sean: mar is é sin an dliġe agus na fáiḋe.


(Fá mar laḃair sé tré ḃéal a ḟáiḋ naoṁṫa do ḃí ann ó ṫosaċ an doṁain),


Do ḃí an reaċt agus na fáiḋe ann go dtí aimsear Eoin: ó’n tráṫ sin atá soiscéal ríoġaċta Dé d’á ċraoḃscaoileaḋ, agus atá gaċ aoinneaċ ag teannaḋ isteaċ innti.


Aċt aduḃairt Abraċam, Atá Maois agus na fáiḋe aca; éistidís leo‐san.


Agus ag tosnú ḋó le Maois agus leis na fáiḋiḃ, do ṁíniġ sé ḋóiḃ gaċ a raiḃ ins na scrioptúiriḃ ’n‐a ṫaoḃ féin.


Agus aduḃairt sé leo, Is iad so na briaṫra do laḃras liḃ, an ḟaid do ḃíos fós ’n‐ḃúr ḃfoċair, gurḃ éigean gaċ a ḃfuil scríoḃṫa i reaċt Ṁaoise, agus ins na fáiḋiḃ, agus ins na salmaiḃ, im’ ṫaoḃ‐sa, do ċóiṁlíonaḋ.


Fuair Pilib Natanaél, agus aduḃairt sé leis, Fuaramar an té úd ar ar scríoḃ Maois sa reaċt, agus na fáiḋe, Íosa Nasarḋa, mac Ṡeosaiṁ.


Is dó‐san do‐ḃeir na fáiḋe go léir fiaḋnaise, gur ’n‐a ainm‐sean gaċ éinneaċ ċreideas ann do‐ġeoḃaiḋ sé maiṫeaṁnas na bpeacaḋ.


Agus nuair do ḃí léiġeaḋ an reaċta agus na ḃfáiḋ déanta, do ċuir uaċtaráin na sionagóige teaċtaireaċt ċuca, g‐á ráḋ, A ḃráiṫreaċa, má tá focal congantaċ le h‐aġaiḋ an ṗobail agaiḃ, laḃraiḋ.


Aċt d’éiriġ daoine áiriṫe d’aicme na ḃFairisíneaċ go raiḃ an creideaṁ aca, g‐á ráḋ, Ní foláir iad do ṫimċeall‐ġearraḋ, agus a ċur d’ḟiaċaiḃ orṫa reaċt Ṁaoise do ċoiṁéad.


Agus le n‐a linn sin d’éiriġ aċrann nár ḃeag i dtaoḃ na Sliġe.


Aċt do ḃí cuid aca d’éiriġ dúr agus easuṁal, ag laḃairt go h‐olc i dtaoḃ na Sliġe os cóṁair an tsluaiġ, agus d’imṫiġ sé uaṫa, agus do ḋealuiġ sé na deisceabail uaṫa, ag argóint go laeṫeaṁail i scoil Ṫurannuis.


Agus aduḃairt sé, Do ċeap Dia ár sinnsear ṫú ċum a ṫoile do ṫuigsin, agus ċum an Aoin Ionnraic d’ḟeicsin, agus ċum glóir a ḃéil do ċlos.


Aċt Féilics, ag a raiḃ eolas ní ba ċruinne i dtaoḃ na Sliġe, do ċuir sé ar aṫlá iad, g‐á ráḋ, Nuair ṫiocfas Lusias, an t‐árd‐ċaiptín, anuas, do‐ġéanad breaṫnú ar ḃúr gcúis.


Is aṁlaiḋ fuaramar an fear so ’n‐a uġdar tubaiste agus ’n‐a aḋḃar ceannairce i measc na nIúdaċ ar fud an doṁain, agus é ’n‐a ċeann ar aicme na Nasarḋaċ:


agus aduḃairt Pól, d’á ċosaint féin orṫa, Cionnta ar biṫ i n‐aġaiḋ dliġe na nIúdaċ, ná i n‐aġaiḋ an teampaill, ná i n‐aġaiḋ Ċéasair, ní ḋearnas‐sa.


Aċt, ó fuaras an ċaḃair ṫagas ó Ḋia, táim im’ ṡeasaṁ go dtí an lá so, ag taḃairt fiaḋnaise do ḃeag agus do ṁór, gan rud ar biṫ a ráḋ aċt an méid aduḃairt na fáiḋe agus Maois do ḃeiṫ le teaċt;


A rí Agrippa, an gcreideann tú na fáiḋe? Atá a ḟios agam go gcreideann tú.


Atá aiṫne ag na h‐Iúdaċaiḃ ar an saoġal do ċaiṫeas óm’ óige, gur i lár mo ċiniḋ féin ó ṫosaċ, agus i nIarúsalem, do ċaiṫeas é.


Agus anois atáim im’ ṡeasaṁ annso dom’ ċionntú fá’n dóċas go gcóiṁlíonfaiḋe an ġeallaṁain ṫug Dia d’ár sinnsearaiḃ:


Aċt ba ṁian linn fios scéil d’ḟáġáil uait i dtaoḃ a gcreideann tú: óir, i dtaoḃ na h‐aicme seo, is eol dúinn go ḃfuiltear ag cainnt ’n‐a coinniḃ ins gaċ áit.


Agus nuair do ṡocruiġeadar leis ar lá, ṫáinig a lán aca ’n‐a lóistín ċuige; agus do ṁíniġ sé ríoġaċt Dé ḋóiḃ, ag taḃairt fiaḋnaise air, ag iarraiḋ a mbaineann le h‐Íosa do ċruṫú ḋóiḃ as reaċt Maoise agus as na fáiḋiḃ, ó ṁaidin go tráṫnóna.


Dia Abraċaim, Dia Íosóig, agus Dia Iácóib, Dia ár sinnsear, ṫug sé glóir d’á ṡeirḃíseaċ Íosa; an té do ḃraiṫ eaḃair‐se, agus do ṡéanaḃair os cóṁair Ṗíoláid, an tan do ċeap sé a scaoileaḋ saor.


Do ṫóg Dia ár sinnsear Íosa suas; an té do marḃaḃair‐se g‐á ċroċaḋ ar ċrann.


Is mise Dia do ṡinnsear, Dia Abraċaim agus Dia Íosóig, agus Dia Iácóib. Agus do ḃí Maois ar crioṫ, agus níor láṁ sé féaċain.


agus d’iarr sé air liṫreaċa do ṫaḃairt dó ċum na sionagóg i nDamascus, ċum, dá ḃfaiġeaḋ sé aon duine, fear nó bean de’n tSliġe seo, go dtiuḃraḋ sé leis iad ceangailte go h‐Iarúsalem.


Óir atá Dia mar ḟiaḋnaiḋe agam, Dia d’á ndéanaim seirḃís im’ spiorad i soiscéal a Ṁic, go mbím gan stad g‐ḃur luaḋ,


Aċt anois, atá fíréantaċt Dé do foillsiġeaḋ taoḃ amuiġ de’n dliġe, an dliġe agus na fáiḋí mar ḟiaḋnaiḋṫiḃ uirṫi:


Óir ní féadfaiḋe gan siosmaí ḃeiṫ ’n‐ḃur measc, ċum go noċtfaiḋe iad‐san ’n‐ḃur measc atá fírinneaċ.


íoḋal‐aḋraḋ, piseogaċt, náiṁdeaċas, imreas, éada, fearg, clampar, easaontaċt, aicmí, formad,


Do‐ḃeirim buiḋeaċas le Dia, d’á ndéanaim seirḃís le coinsias glan, fá mar rinne mo ṡinnsir, go mbím ag síor‐ċuiṁneaṁ ort im’ urnaiġṫiḃ d’oiḋċe agus de ló,


Duine ḟanas ’n‐a eiriceaċ tar éis an ċéad agus an dara spreagṫa, seaċain é;


ar lorg na h‐aimsire, nó cóṁarṫa na h‐aimsire d’ḟoillsiġ Spiorad Ċríost do ḃí ionnta, nuair ṫug sé fios roiṁ ré i dtaoḃ a raiḃ le fulang ag Críost, agus i dtaoḃ na glóire do ḃí le leanaṁain ’n‐a ḋiaiḋ.


Agus do ṫuiteas síos ag a ċosaiḃ ċum aḋraḋ do ḋéanaṁ ḋó; aċt aduḃairt seisean liom, Seaċain, ná déan é: is cóiṁ‐ṡeirḃíseaċ leat‐sa mé, agus led’ ḃráiṫriḃ go ḃfuil fiaḋnaise Íosa aca: déan aḋraḋ do Ḋia, óir is í fiaḋnaise Íosa spiorad na tarngaireaċta.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ