Galatiánaċ 4:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁹ aċt anois, ó tá aiṫne agaiḃ ar Ḋia, nó dob’ ḟearr a ráḋ go ḃfuil aiṫne ag Dia oraiḃ‐se, cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag casaḋ ar ais ċum na ndúl laga, gan tairḃe, gur mian liḃ ḃeiṫ i ndaor‐ḃroid aca aṫuair?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁹ Aċd a nois, ó átá eólas Dé aguiḃ, nó fós eólas Dé oruiḃ, cionnas ḟilleas siḃ a rís ar na céudṫosuíġiḃ eugcruáiḋe uireasḃaċa, dár mían ruḃ ḃeiṫ a rís fá ḋáoirse?

Galatiánaċ 4:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 11:27

Atá gaċ uile niḋ taḃarṫa ḋaṁ‐sa ag m’Aṫair: agus ní ḟuil aiṫne ag aoinneaċ ar an Mac, aċt ag an Aṫair; agus ní ḟuil aiṫne ag aoinneaċ ar an Aṫair aċt ag an Mac, agus ag an té gur toil leis an Mac a ḟoillsiú ḋó.

Lúcas 5:38

Aċt ní foláir fíon úr do ċur i mbuidéalaiḃ nua.

Eoin 10:14

Is mise an t‐aoḋaire maiṫ; agus aiṫniġim mo ċuid féin, agus aiṫniġeann mo ċuid féin mé,

Eoin 10:27

Éisteann mo ċaoiriġ‐se lem’ ġlóir, agus aiṫniġim‐se iad, agus leanann siad mé:

Eoin 17:3

Agus is í seo an ḃeaṫa ṡíorraiḋe, aiṫne do ḃeiṫ aca ort‐sa, an t‐aon Dia fírinneaċ, agus ar an té do ċuiris uait, Íosa Críost.

Roṁánaċ 8:29

Óir na daoine do réaṁ‐aiṫniġ sé, do réaṁ‐oirdniġ sé iad, ċum go mbéaḋ siad cosṁail le h‐íoṁáiġ a Ṁic, ċum go mbéaḋ seisean ’n‐a ċéid‐ġein i measc mórán bráiṫreaċ.

Roṁánaċ 8:3

Óir an niḋ naċ raiḃ ar ċumas do’n dliġe do ḋéanaṁ, de ḃriġ go raiḃ sé lag de ḃárr laige na colna, do‐rinne Dia é nuair do ċuir sé uaiḋ a Aon‐Ṁac féin i gcosaṁlaċt colna peacaṁla; is é sin, mar íoḋḃairt ar son an ṗeacaiḋ, do ḋaṁnuiġ sé an peacaḋ san ċolainn,

1 Chum na gCoirinnteach 13:12

Óir ċímíd anois mar ḃéaḋ go doiléir i scaṫán; aċt ċífimíd éadan a ċéile an t‐am sin: anois atá aiṫne neaṁ‐ċruinn againn, aċt aiṫneoċad an t‐am sin fá mar aiṫniġtear mé féin.

1 Chum na gCoirinnteach 15:34

Dúisiġiḋ ċum fíréantaċta, agus ná déanaiḋ peacaḋ: óir atá cuid agaiḃ atá gan eolas ar Ḋia: deirim an méid seo ċum náire do ċur oraiḃ.

1 Chum na gCoirinnteach 8:3

aċt má tá gráḋ ag duine do Ḋia, is eolaċ dó an duine sin.

2 Chum na gCoirinnteach 11:20

Óir má ċuireann duine fá ḋaoirse siḃ, má ċreaċann sé siḃ, má ṁeallann sé siḃ, má éiriġeann sé uaiḃreaċ, má ḃuaileann sé san éadan siḃ, fulaingeann siḃ leis.

2 Chum na gCoirinnteach 4:6

Óir Dia d’órduiġ do’n tsolas soillsiú as lár an dorċadais, do ṡoillsiġ sé ’n‐ár gcroiḋeaċaiḃ, ċum solas glóire Dé do ṫaḃairt dúinn i ngnúis Íosa Críost.

Galatiánaċ 3:3

An ḃfuil siḃ ċóṁ diṫ‐céilliḋe sin? tar a éis daoiḃ tosnú san Spiorad, an aṁlaiḋ gur ab í an ḟeoil atá mar ċríoċnú agaiḃ?

Galatiánaċ 4:3

Agus sinne mar an gcéadna, nuair ḃíomar ’n‐ár leanḃaiḃ, do ḃíomar i ndaor‐ḃroid ag dúliḃ na cruinne:

Heṗesiánaċ 1:17

ċum go dtugaiḋ Dia ár dTiġearna Íosa Críost, Aṫair na glóire, spiorad eagna agus taisbeánta ḋaoiḃ i n‐eolas air:

2 Chum Timóteuis 2:19

Cibé ar biṫ é, fanann bun daingean Dé go seasṁaċ, agus an séala so air: Is eol do’n Tiġearna a ṁuinntear féin; agus, Gaċ aoinneaċ ainmniġeas ainm an Tiġearna, tréigeaḋ sé an éagcóir.

Neaḃruiḋeaċ 7:18

Óir atá aiṫne do ḃí ann roiṁe sin d’á cur ar ceal, toisc í ḃeiṫ lag,

2 Peadar 2:20

Óir, tar a éis dóiḃ teaċt saor ó ṫruailliú an tsaoġail tré eolas an Tiġearna, agus an tSlánuiġṫeora Íosa Críost, má greamuiġtear iad ann arís agus má buaiḋtear orṫa, is measa a staid deiriḋ ’ná a gcéad staid.

1 Eoin 5:20

Agus is eol dúinn go dtáinig Mac Dé, agus go dtug sé tuigsin dúinn ċum an té atá fírinneaċ d’aiṫint, agus atáimíd‐ne san té atá firinneaċ, ’n‐a Ṁac Íosa Críost.