Eoin 12:32 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³² Agus mise, má árduiġṫear mé ó’n talaṁ, tarraingeoċad ċugam na daoine uile.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

³² Agus má ṫógfar suas ó’n talaṁ mise, tarraingeoċaiḋ mé gaċ uile níḋ ċugam féin.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

³² Agus má árduíġ-ṫear mise ó’n dtalaṁ taraiceóċad gaċ níḋ ċúġam féin.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³² Agus misi, má ṫóġṫar súas ón talaṁ mé, tairéongaiḋ mé a nuile ḋuine ċugam féin.

Eoin 12:32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eoin 1:7

Ṫáinig seisean mar ḟiaḋnaise, ċum go ndéanfaḋ sé fiaḋnaise i dtaoḃ an tsolais, ċum go gcreidfeaḋ gaċ aoinneaċ tríd.

Eoin 12:34

D’ḟreagair an sluaġ é, Do ṫuigeamar ó’n dliġe go ḃfanann an Críost de ṡíor: agus adeir tusa go gcaiṫfear Mac an Duine d’árdú? cia h‐é Mac so an Duine?

Eoin 18:32

Ní dlistineaċ dúinne aon duine do ċur ċum báis: ċum go gcóiṁlíonfaiḋe an briaṫar aduḃairt Íosa, g‐á ċur i n‐uṁail cia an saġas báis do ḃí i ndán dó.

Eoin 19:17

Rugadar Íosa, d’á ḃriġ sin: agus d’imṫiġ sé amaċ, ag iomċar a ċroise ḋó, go dtí an áit ar a dtugtar Áit an Ċloiginn, d’á ngoirṫear Golgotá i nEaḃrais:

Eoin 3:14

Agus fá mar árduiġ Maois an naṫair niṁe sa ḃfásaċ, caiṫfear Mac an Duine d’árdú ar an gcuma ċéadna:

Eoin 6:44

Ní féidir le h‐aon duine teaċt ċugam‐sa, muna dtarraingiḋ an t‐Aṫair do ċuir uaiḋ mé, é: agus tógfad‐sa suas é an lá deiriḋ.

Eoin 8:28

Uime sin aduḃairt Íosa, Nuair árdócaiḋ siḃ Mac an Duine, béiḋ a ḟios agaiḃ annsin gur mise é, agus naċ ndéanaim éinniḋ uaim féin, aċt gur fá mar ṫeagaisc an t‐Aṫair dom, laḃraim na neiṫe seo.

Galatiánaċ 3:13

D’ḟuascail Críost ó ṁallaċt an dliġe sinn, ag déanaṁ mallaċta ḋe féin ar ár son: óir atá scríoḃṫa, Is malluiġṫe gaċ duine croċtar ar ċrann:

1 Chum Timóteuis 2:6

ṫug é féin mar éiric ar son an uile ḋuine, gur tugaḋ a ḟiaḋnaise ’n‐a am féin.

Neaḃruiḋeaċ 2:9

Aċt ċímíd Íosa, do rinneaḋ níb’ ísle ’ná na h‐aingle ar feaḋ tamaill ḃig, ċímíd i gcoróin na glóire agus na h‐onóra é, toisc an bás d’ḟulang, ċum, tré ġrása Dé, go mblaisfeaḋ sé bás ar son gaċ uile ḋuine.

1 Peadar 2:24

an té d’iomċair ár bpeacaiḋe ’n‐a ċorp féin ar an gcrann, ċum, ar mbeiṫ ḋúinn marḃ do’n ṗeacaḋ, go mairfimís do’n ḟíréantaċt; agus do leiġeasaḋ siḃ le n‐a ċneaḋaiḃ.

1 Peadar 3:18

Óir d’ḟulaing Críost féin, aon uair aṁáin, ar son na bpeacaiḋe, an fíréan i n‐éiric na neiṁḟíréan, ċum sinn do ṫaḃairt ċum Dé; d’á ċur ċum báis san ḃfeoil, aċt d’á ḃeoḋaḋ san spiorad;

1 Eoin 2:2

agus is eisean an t‐íoḋbarṫaċ, ní h‐aṁáin ar son ár bpeacaiḋe‐ne, aċt ar son peacaiḋe an doṁain ar fad.

Taisbeunaḋ 5:9

Agus do ċanadar aṁrán úr‐nua, g‐á ráḋ, Is fiú ṫusa an leaḃar do ġlacaḋ agus a ṡéalaí d’ḟoscailt: de ḃriġ gur marḃaḋ ṫú, agus gur ċeannuiġis do Ḋia led’ ḟuil daoine de gaċ treiḃ, agus de gaċ teangain, agus de gaċ pobal, agus de gaċ cineaḋ,