Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2 Chum na gCoirinnteach 6:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

8 fá onóir agus fá easonóir, fá ḋeaġ‐ċlú agus fá mí‐ċlú; mar ṁealltóirí,

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

8 Tré onóir agus easonóir, tré ḋroċṫeisd agus ḋeaġṫeisd: mar ṁealltóiriġ, agus íad fírinneaċ;

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2 Chum na gCoirinnteach 6:8
32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Is leor do’n deisceabal ḃeiṫ mar a ṁúinteoir, agus do’n tsearḃónta ḃeiṫ mar a ṫiġearna. Má ṫugadar Belsibub ar ḟear an tiġe, naċ mó ’ná sin go mór do‐ḃéarfaid ar ṁuinntir a ṫeaġlaiġ é!


Agus do ċuireadar ċuige a ndeisceabail i n‐éinḟeaċt le muinntir Ioruaiṫ, g‐á ráḋ, A ṁáigistir, atá a ḟios againn gur duine fírinneaċ ṫú, agus go múineann tú sliġe Dé i ḃfírinne, agus naċ ḃfuil beann agat ar aon duine: óir is cuma leat pearsa an duine.


A ṫiġearna, is cuiṁin linn go nduḃairt an fealltóir úd, agus é beo, I gceann trí lá éireoċad arís.


Agus nuair ṫángadar, aduḃradar leis, A Ṁáiġistir, atá a ḟios againn gur duine fírinneaċ ṫú, agus naċ ḃfuil beann agat ar aoinneaċ: óir is cuma leat pearsa aon duine, aċt múineann tú sliġe Dé de réir na fírinne. An dleaġṫaċ cáin do ṫaḃairt do Ċéasar, nó gan a taḃairt?


Agus do ḃí conspóid i measc na ndaoine ’n‐a ṫaoḃ: aduḃairt cuid aca, Is fear maiṫ é; aduḃairt cuid eile, Ní h‐eaḋ, aċt ag meallaḋ na ndaoine atá sé.


Agus aduḃradar‐san, Córnélius ceanntúir, fear cráiḃṫeaċ go ḃfuil eagla Dé air, agus go ḃfuil árd‐ṁeas ag an gcineaḋ Iúdaċ uile air, fuair sé fógraḋ ó aingeal naoṁṫa fios do ċur ort‐sa teaċt ċum a ṫiġe féin, agus éisteaċt le briaṫraiḃ uait.


agus ṫángadar agus d’impiḋeadar orṫa; agus tar a éis dóiḃ a dtaḃairt amaċ, d’iarradar orṫa imṫeaċt ó’n gcaṫair.


Agus Ananias, fear diaḋa de réir an reaċta, agus deaġ‐ṫuairisc air i measc na nIúdaċ do ḃí ’n‐a gcóṁnaiḋe annsin,


Is aṁlaiḋ fuaramar an fear so ’n‐a uġdar tubaiste agus ’n‐a aḋḃar ceannairce i measc na nIúdaċ ar fud an doṁain, agus é ’n‐a ċeann ar aicme na Nasarḋaċ:


Aċt ba ṁian linn fios scéil d’ḟáġáil uait i dtaoḃ a gcreideann tú: óir, i dtaoḃ na h‐aicme seo, is eol dúinn go ḃfuiltear ag cainnt ’n‐a coinniḃ ins gaċ áit.


Agus tar a éis dóiḃ‐sean bagairt orṫa arís, do scaoileadar iad, mar ní raiḃ a ḟios aca cionnas ċuirfidís pionós orṫa, mar ġeall ar na daoiniḃ; óir ḃí na daoine go léir ag taḃairt na glóire do Ḋia ar son a dtárla.


Aċt níor láṁ aoinneaċ de na daoiniḃ eile dul i bpáirt leo: aċt ba ṁór an meas do ḃí ag an bpobal orṫa;


Uime sin, a ḃráiṫreaċa, toġaiḋ ’n‐ḃúr measc féin móirṡeisear d’ḟearaiḃ creideaṁnaċa atá lán de’n Spiorad, agus d’eagna, go gcuirfimíd i mbun n h‐oibre seo iad.


Agus cad ċuige ḋúinn gan an t‐olc do ḋéanaṁ ċum go dtiocfaḋ maiṫ as? (mar adeirtear go masluiġṫeaċ ’n‐ár dtaoḃ, daoine áiriṫe g‐á ráḋ go n‐abraimíd é). Is ceart na daoine úd do ċionntú.


Aċt, mar tá Dia fírinneaċ, ní raiḃ ár mbriaṫar daoiḃ‐se ’n‐á ’seaḋ agus ’n‐a ní h‐eaḋ i n‐éinḟeaċt.


Laḃraim ’gam’ ċáineaḋ féin, aṁail mar ḃéimís ro‐lag. Aċt má tá aḋḃar dánaiḋeaċta ag duine ar biṫ (ag laḃairt go diṫ‐céilliḋe atáim) atáim‐se dána, leis.


Bíoḋ gur fíor naċ raḃas féin mar ualaċ oraiḃ; aċt is aṁlaiḋ ḃíos ro‐ġlic daoiḃ, agus do ṁeallas lem’ ċleasaiḃ siḃ!


aċt ṫugamar cúl leis na neiṫiḃ náireaċa cleaċtar fá rún, agus ní ḃímíd ag siuḃal i ngliocas, ná ag truailliú briaṫair Dé, aċt, ag foillsiú na fírinne ḋúinn, tuillimíd molaḋ i gcoinsias gaċ duine i ḃfiaḋnaise Dé.


Óir ní ó ṁearḃall, ná ó neaṁ‐ġlaine, ná ó ċeilg ṫig ár spreagaḋ;


Ṫairis sin, ní folair deaġ‐ṫeist ḃeiṫ ag na daoiniḃ atá amuiġ air; ar eagla go dtuitfeaḋ sé i scannal agus i ndol an diaḃail.


Óir ċuige sin is eaḋ atáimíd ag saoṫrú agus ag spairn, toisc ár muiniġin ḃeiṫ againn as an Dia beo, slánuiġṫeoir na ndaoine uile, an méid aca ċreideas, go mór‐ṁór.


D’á ḃriġ sin imṫiġmís amaċ as an gcampa ċuige, ag iomċar a ṁasla.


Má masluiġtear siḃ ar son ainme Críost is aoiḃinn daoiḃ, óir luiġeann Spiorad na glóire, Spiorad Dé, oraiḃ.


Atá deaġ‐ṫeist ag cáċ agus ag an ḃfírinne féin ar Ḋémetrius; agus do‐ḃeirimíd féin fiaḋnaise, leis; agus atá a ḟios agat gur fíor í ár ḃfiaḋnaise.


Féaċ, do‐ḃeirim duit cuid de luċt sionagóige Sátain, adeir gur Iúdaiġ iad, aċt naċ eaḋ, aċt gur bréagaċ atáid; féaċ, cuirfead d’ḟiaċaiḃ orṫa teaċt agus sléaċtaḋ ag do ċosaiḃ, agus a aiṫint go dtugas‐sa gráḋ ḋuit.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ