2 Chum na gCoirinnteach 5:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁸ atá meanma againn, agus is mó dob’ áil linn ḃeiṫ as baile ó’n gcolainn agus ḃeiṫ ’n‐ár gcóṁnaiḋe san Tiġearna.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁸ Giḋeaḋ atá deiġṁeisneaċ aguinn, agus is mó ṫig ré ar ninntinn an ċolann dfágḃáil, agus dul do ċóṁnuiḋe a ḃfoċair an Tiġearna.

2 Chum na gCoirinnteach 5:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 25:21

Aduḃairt a ṫiġearna leis, Go maiṫ, a ṡearḃónta ċóir, ḋílis: do ḃís dílis agus tú i mbun beagáin, cuirfead i mbun móráin ṫú: téir isteaċ i n‐aoiḃneas do ṫiġearna.

Maitiú 25:23

Aduḃairt a ṫiġearna leis Go maiṫ, a ṡearḃónta ċóir, ḋílis; do ḃís dílis agus tú i mbun beagáin, cuirfead i mbun móráin ṫú: téir isteaċ i n‐aoiḃneas do ṫiġearna.

Lúcas 2:29

Anois, a Ṫiġearna, cuireann tú do ṡeirḃíseaċ uait, Le síoṫċáin, de réir do ḃriaṫair,

Eoin 12:26

Má ġníonn aoinneaċ seirḃís daṁ‐sa, leanaḋ sé mé; agus an áit ’n‐a ṁbím‐se, béiḋ mo ṡeirḃíseaċ ann, ċóṁ maiṫ: má ġníonn duine ar biṫ seirḃís daṁ‐sa, do‐ḃéarfaiḋ m’Aṫair onóir ḋó.

Eoin 14:3

Agus má imṫiġim le áit do ċur i n‐áiriṫe ḋaoiḃ, fillfead agus glacfad ċugam féin siḃ; ċum go mbéiḋ siḃ‐se mar a mbéiḋead‐sa, leis.

Eoin 17:24

A Aṫair, is é is mian liom na daoine ṫugais dom do ḃeiṫ mar a ḃfuilim; go ḃfeicfiḋ siad mo ġlóir, a ṫugais‐se ḋom: óis ṫugais gráḋ ḋom roiṁ ċruṫú an doṁain.

Gníoṁarṫa 21:13

Annsin d’ḟreagair Pól, Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag gol agus ag briseaḋ mo ċroiḋe? óir atáim‐se ullaṁ, ní h‐é aṁáin ċum ḃeiṫ ceangailte, aċt fós ċum báis d’fulang i nIarúsalem ar son ainme an Tiġearna Íosa.

2 Chum na gCoirinnteach 5:6

Uime sin atá meanma againn i gcóṁnaiḋe, agus atá a ḟios againn, ċóṁ fada agus ḃímíd ’n‐ár gcóṁnaiḋe san gcolainn, go ḃfuilmíd as baile ó’n Tiġearna

2 Chum na gCoirinnteach 5:9

Uime sin, cia aca san mbaile nó as baile ḋúinn, is é ċuirimíd róṁainn a ḋeaġṫoil do ḋéanaṁ.

1 Eoin 3:2

A ċáirde ionṁaine, atáimid ’n‐ár gclainn Dé anois, agus níor foillsiġeaḋ fós créad atá i ndán dúinn. Atá a ḟios againn, nuair foillseoċar é, go mbéiḋmíd cosṁail leis; óir ċífimíd é do réir mar tá sé.

Taisbeunaḋ 22:3

Agus ní ḃéiḋ éinniḋ malluiġṫe ann feasta: aċt béiḋ riġ‐ċaṫaoir Dé agus an Uain san gcaṫair: agus déanfaiḋ a ṡeirḃísiġ seirḃís dó;