2 Chum na gCoirinnteach 12:15 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁵ Agus is le fonn ċaiṫfead‐sa mo ċuid airgid, agus béiḋead dom’ ċaiṫeaṁ féin mar ṁaiṫe le n‐ḃur n‐anmannaiḃ. Dá ṁéid é mo ġráḋ ḋaoiḃ, an aṁlaiḋ an luġa‐de ḃur ngráḋ ḋaṁ‐sa é?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁵ Agus buḋ ró ṁían leamsa caiṫeaṁ riḃsi; agus mé féin fós do ṫaḃairt ar son ḃur nanmann: bíoḋ ḋá ṁéud ġráiḋiġim siḃ, gur lúġaide ḃur ngráḋ ḋaṁ é.

2 Chum na gCoirinnteach 12:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Roṁánaċ 9:3

Óir do ṫoileoċainn go mbéinn féin fá ṁallaċt ó Ċríost ar son mo ḃráiṫreaċ, mo ḋaoine muinntearḋa do réir na feola:

2 Chum na gCoirinnteach 1:14

aṁail mar ċuir siḃ a ḃeag nó a ṁór d’aiṫne orainn, gur sinne aḋḃar ḃur maoiḋṁeaċais, fá mar is siḃ‐se aḋḃar ár maoiḋṁeaċais i ló ár dTiġearna Íosa.

2 Chum na gCoirinnteach 1:6

Agus má’s buaiḋirt dúinn, is ċum ḃur gcóṁḟortaċta agus ḃur slánuiġṫe é; nó má’s cóṁḟorṫaċt dúinn, is ċum ḃur gcóṁḟortaċta é, ag oibriú ionnaiḃ, agus siḃ go foiġdeaċ ag fulang na bpianta céadna ḟulaingmid‐ne:

2 Chum na gCoirinnteach 11:11

Cad ċuige? Toisc gan gráḋ ḃeiṫ agam daoiḃ‐se? Is ag Dia atá a ḟios sin.

2 Chum na gCoirinnteach 12:14

Feaċaiḋ, seo í an treas uair atáim ullaṁ ċum teaċt ċugaiḃ; agus ní ḃéidead mar ualaċ oraiḃ, óir ní h‐é ḃur gcuid atáim do ṡanntú, aċt siḃ féin: óir ní h‐iad an ċlann gur dual dóiḃ soláṫairt fá ċóṁair na dtuismiġṫeoir, aċt gur dual na tuismiġṫeoiriḃ soláṫairt do’n ċlainn.

2 Chum na gCoirinnteach 12:9

agus aduḃairt sé liom, Is leor duit mo ġrása: óir is i laige noċtar mo ċuṁaċt‐sa. Uime sin is móide ḋéanfad mórtas as mo laige, ċum go mbéiḋ cumas Ċríost mar ḋídean orm.

2 Chum na gCoirinnteach 2:3

Agus ċuige sin is eaḋ do scríoḃas an méid seo ċugaiḃ, ar eagla, ar dteaċt dom, go ḃfaiġinn doilġeas uaṫa‐san go mba ċeart go mbéaḋ bród orm ’n‐a dtaoḃ; ó ṫárla muiniġin ḃeiṫ agam asaiḃ go léir, gur ab é mo ḃród‐sa bród gaċ duine agaiḃ.

2 Chum na gCoirinnteach 4:12

Mar sin bíonn an bás ag oibriú ionnainne, aċt atá an ḃeaṫa ag oibriú ionnaiḃ‐se.

2 Chum na gCoirinnteach 7:2

Déanaiḋ sliġe ’n‐ḃur gcroiḋeaċaiḃ dúinn: ní ḋearnamar éagcóir ar aon duine, níor scriosamar aon duine, níor ṁeallamar aon duine.

2 Chum na gCoirinnteach 7:3

Ní ċum loċt do ċur ’n‐ḃur leiṫ adeirim é seo, óir aduḃras ċeana go ḃfuil siḃ ’n‐ár gcroiḋeaċaiḃ ċum bás agus beaṫa d’ḟáġáil i n‐éinḟeaċt liḃ.

Galatiánaċ 4:10

Coiṁeádann siḃ laeṫe, agus míosa, agus féilte, agus bliaḋanta.

Ḃfilippiánaċ 2:17

’Seaḋ, agus má doirtṫear mé mar ofráil diġe os cionn íoḋbairte agus seirḃíse ḃur gcreidiṁ, do‐ġním gáirdeaċas, agus do‐ġním bród i n‐éinḟeaċt liḃ‐se go léir:

Ccolossianaċ 1:24

Do‐ġním gáirdeaċas anois i lár mo ḃuaiḋearṫa ar ḃur son, agus líonaim suas im’ ḟeoil féin an méid de ṗiantaiḃ Ċríost atá i n‐easnaṁ ar son a ċuirp,

1 Chum na dTesaloníceach 2:8

mar sin de, le méid an ċeana do ḃí againn oraiḃ, ba ṁian linn, ní h‐é soiscéal Dé aṁáin do roinnt liḃ, aċt ár n‐anamanna féin, leis, toisc gurḃ an‐ionṁain linn siḃ‐se.

2 Chum Timóteuis 2:10

Is ar an aḋḃar sin atáim ag fulang an uile niḋ ar son na ndaoine atá toġṫa, ċum go ḃfaiġiḋ siad‐san, leis, an slánuġaḋ atá i nÍosa Críost le glóir ṡíorraiḋe.

Neaḃruiḋeaċ 13:17

Biḋiḋ uṁal d’ḃúr dtreoruiġṫiḃ, agus taḃraiḋ ómós dóiḃ: óir bíonn siad ag faire ḃur n‐anmanna, mar ḋaoine go ḃfuil sé de ḋualgas orṫa cunntas do ṫaḃairt: ċum go ndéanfaiḋ siad go lúṫġáireaċ é, agus ní go doilġeasaċ: óir ní ḃéaḋ sin ċum ḃur leasa.