Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2 Chum na gCoirinnteach 11:20 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

20 Óir má ċuireann duine fá ḋaoirse siḃ, má ċreaċann sé siḃ, má ṁeallann sé siḃ, má éiriġeann sé uaiḃreaċ, má ḃuaileann sé san éadan siḃ, fulaingeann siḃ leis.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

20 Oír iomċarṫaói, dá mbeire neaċ a ndaóirsi siḃ, dá sluige neaċ siḃ, dá mbeana neaċ ḃur gcuid díḃ, da nárduiġe neaċ é féin, dá mbuáile neaċ siḃ ar a naḋuiġ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2 Chum na gCoirinnteach 11:20
19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

iad‐san ṡloigeas tiġṫe na mbaintreaḃaċ, ar scáṫ urnaiġṫe fada; do‐ġeoḃaid‐sean an breiṫeaṁnas is truime.


An té ḃuaileas ṫú ar leacain leat, iompuiġ ċuige an leaca eile, leis; agus an té ḃaineas do ḃrat díot ná h‐eitiġ do ċasóg air, ċóṁ maiṫ.


Go dtí an uair seo féin atá ocras agus tart orainn, agus atáimíd lomnoċt, agus tugtar droċ‐íde orainn, agus ní ḟuil aon ċóṁnaiḋe ḃuan againn;


Ní h‐é go ndéanaimíd máiġistreaċt ar ḃur gcreideaṁ, aċt go ḃfuilmíd ag cur le n‐ḃur n‐áṫas; óir is tré ċreideaṁ ṡeasas siḃ.


bíonn saṁlaiḋeaċt, agus gaċ árd‐aiḋm ċuireas i n‐aġaiḋ eolais Dé d’á leagaḋ againn, agus gaċ smaoineaḋ d’á ċur fá smaċt na h‐uṁlaċta do Ċríost;


Aċt is eagal liom, fá mar ṁeall an naṫair Éaḃa le n‐a ġliocas, go dtruailleoċaiḋe ḃur smaointe ar aon ċor ó’n tsimpliḋeaċt agus ó’n ngeanmnaiḋeaċt i dtaoḃ Ċríost.


Bíoḋ gur fíor naċ raḃas féin mar ualaċ oraiḃ; aċt is aṁlaiḋ ḃíos ro‐ġlic daoiḃ, agus do ṁeallas lem’ ċleasaiḃ siḃ!


agus sin mar ġeall ar na bráiṫriḃ bréige tugaḋ isteaċ os íseal, agus d’éaluiġ isteaċ os íseal ċum spiaḋ‐aireaċt do ḋéanaṁ ar ár saoirse atá againn i nÍosa Críost, ag súil le n‐ár dtaḃairt fá ḋaoirse:


Anois is ionann Hágar agus cnoc Sína san Aráib, agus cialluiġeann sin an Iarúsalem atá ann anois; óir atá sí i ndaor‐ḃroid i n‐éinḟeaċt le n‐a clainn.


Agus sinne mar an gcéadna, nuair ḃíomar ’n‐ár leanḃaiḃ, do ḃíomar i ndaor‐ḃroid ag dúliḃ na cruinne:


aċt anois, ó tá aiṫne agaiḃ ar Ḋia, nó dob’ ḟearr a ráḋ go ḃfuil aiṫne ag Dia oraiḃ‐se, cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag casaḋ ar ais ċum na ndúl laga, gan tairḃe, gur mian liḃ ḃeiṫ i ndaor‐ḃroid aca aṫuair?


Is ċum saoirse do rinne Críost saor sinn: seasaiḋ go daingean, mar sin, gan ḃeiṫ ceangailte arís fá ċuing na daoirse.


Atá muiniġin agam asaiḃ san Tiġearna, naċ mbéiḋ siḃ ar aṫrú intinne: aċt an té atá ag d éanaṁ buaiḋearṫa ḋaoiḃ, iomċarfaiḋ sé a ḃreiṫeaṁnas, cibé cia h‐é féin.


An dream gur mian leo éirġe go mórḋálaċ san ḃfeoil, cuireann siad d’ḟiaċaiḃ oraiḃ timċeall‐ġearraḋ do ḋéanaṁ; sin ċum naċ ndéanfiḋe géirleanṁain orṫa ar son croise Críost.


gur ab é a ndamnú a ndeireaḋ, gur ab é a mbolg a ndia, agus gur ab é a h‐aḋḃar maoiḋṁeaċais a náire, dream ċuireas a ndúil i neiṫiḃ saoġalta.


Óir, mar is eol daoiḃ féin é, níor ḃaineamar feiḋm ariaṁ as foclaiḃ plámáis, ná ní raiḃ sainnt fá ċlóca againn, is é Dia ár ḃfiaḋnaiḋe air;


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ