2 Chum na gCoirinnteach 10:5 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁵ bíonn saṁlaiḋeaċt, agus gaċ árd‐aiḋm ċuireas i n‐aġaiḋ eolais Dé d’á leagaḋ againn, agus gaċ smaoineaḋ d’á ċur fá smaċt na h‐uṁlaċta do Ċríost;

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁵ Ag cur ṫeilgin na hinntinne ar gcúl, agus gaċ uile áirde dá nárduiġeann é féin a naḋuiġ éolais Dé, agus ag breiṫ gaċ uile smuáintiġe a mbráiġdeanus ċum úṁluiġṫe do Ċríosd.

2 Chum na gCoirinnteach 10:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 15:19

Óir is as an gcroiḋe amaċ ṫig droċ‐smaointe, dúnṁarḃaḋ, aḋaltrannas, scriapaċas, gadaiḋeaċt, fiaḋnaise éiṫiġ, dia‐ṁaslaḋ:

Lúcas 1:51

Do‐rinne sé móir‐ġníoṁ le neart a láiṁe: Do scaip sé luċt intinne an uaḃair.

Roṁánaċ 1:21

ar ṁoḋ go ḃfuilid gan leiṫscéal: de ḃriġ, nuair ḃí eolas aca ar Ḋia, naċ dtugadar glóir dó mar Ḋia, ná naċ dtugadar buiḋeaċas dó; act gur éiriġeadar baoṫ n‐a smaointiḃ; agus gur dorċuiġeaḋ a gcroiḋeaċa diṫ‐céilliḋe.

Roṁánaċ 1:5

tré n‐a ḃfuaramair‐ne grása agus abstalaċt, ċum na Cineaḋaċa uile do ṫaḃairt ċum uṁlaċta do’n ċreideaṁ,

Roṁánaċ 16:26

aċt atá d’á noċtaḋ anois, agus d’á cur i dtuigsin do’n uile ċineaḋ tré scrioptúiriḃ na ḃfáiḋ, do réir aiṫne an Dé ṡíorraiḋe, ċum go mbéidís uṁal do’n ċreideaṁ;

Roṁánaċ 7:23

aċt ċím dliġe eile im’ ḃallaiḃ, ag cur i gcoinniḃ dliġe m’intinne, agus gam’ ṫaḃairt i mbraiġdeanas fá ḋliġe an ṗeacaiḋ atá im’ ḃallaiḃ.

1 Chum na gCoirinnteach 1:19

Mar atá scríoḃṫa, Scriosfad‐sa eagna na n‐eagnaiḋe, Agus cuirfead tuigse na dtuigseanaċ ar neaṁniḋ.

1 Chum na gCoirinnteach 3:19

Óir is díṫ‐céille le Dia gliocas an tsaoġail seo, mar tá scríoḃṫa, Greamuiġeann sé luċt gliocais ’n‐a ngastaċt féin:

2 Chum na gCoirinnteach 11:20

Óir má ċuireann duine fá ḋaoirse siḃ, má ċreaċann sé siḃ, má ṁeallann sé siḃ, má éiriġeann sé uaiḃreaċ, má ḃuaileann sé san éadan siḃ, fulaingeann siḃ leis.

2 Chum na gCoirinnteach 9:13

agus mar ġeall ar an dearḃaḋ do‐ḃeir an congnaṁ so, molann siad Dia as uċt ḃur n‐uṁlaċta do ṡoiscéal Ċríost adṁuiġeas siḃ, agus as uċt fairsinge ḃur dtaḃartais dóiḃ‐sean agus do’n uile ḋuine;

Ḃfilippiánaċ 4:7

Agus síoṫċáin Dé ṡáruiġeas gaċ tuigsin, coiṁeádfaiḋ sí ḃur gcroiḋeaċa agus ḃur smaointe i nÍosa Críost.

2 Chum na dTesaloníceach 2:4

agus noċtaḋ fir an ṗeacaiḋ, an mac mallaċtan árduiġeas é féin os cionn gaċ a dtugtar Dia mar ainm air, nó go ndéantar aḋraḋ ḋó; ar ṁoḋ go suiḋeann sé i dteampall Dé, g‐á ċur i gcéill gur Dia é féin.

2 Chum na dTesaloníceach 2:8

Annsin is eaḋ foillseoċar an duine míriaġalta go marḃóċaiḋ an Tiġearna Íosa le h‐anáil a ḃéil é, agus go scriosfaiḋ sé le n‐a ṫeaċt agus le n‐a ṫaiḋḃsiú é.

Neaḃruiḋeaċ 4:12

Óir atá briaṫar Dé beo, bríoġṁar, níos géire ’ná aon ċlaiḋeaṁ ḋá ḟaoḃar. Téiġeann sé isteaċ idir an anam agus an spiorad, idir na h‐ailt, agus an smior, agus scrúduiġeann sé smaointe agus meon an ċroiḋe.

Neaḃruiḋeaċ 5:9

agus tar éis dó teaċt i ḃfoirḃṫeaċt, do ḃí sé mar uġdar slánuiġṫe ṡíorraiḋe do na daoiniḃ go léir uṁluiġeas dó;

1 Peadar 1:2

do toġaḋ do réir réaṁeolais Dé an tAṫair, tré naoṁú an Spioraid, ċum uṁlaċta agus ċum croiṫte fola Íosa Críost: Go méaduiġtear grása agus síoṫċáin daoiḃ.

1 Peadar 1:22

Ó ṫárla ḃur n‐anmanna ḃeiṫ glanta ag uṁlú do’n ḟírinne ḋaoiḃ, ċum fíor‐ġráḋ na mbráṫar do ċoṫú, taḃraiḋ gráḋ ó ċroiḋe go dúṫraċtaċ d’á ċéile: