2 Chum na gCoirinnteach 1:23 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²³ Agus éiliġim Dia mar ḟiaḋnaiḋe ar m’anam, gur ar ṁaiṫe liḃ‐se naċ dtainig mé arís go Coirinnt.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²³ Agus goirim Día dfiḋnuisi a naġuiḋ manma, gur do ġaḃáil aguiḃse naċ dtáinic mé fós go Corintus.

2 Chum na gCoirinnteach 1:23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Gníoṁarṫa 18:1

I n‐a ḋiaiḋ sin d’imṫiġ sé ó Ċaṫair na h‐Aiṫne, agus ṫáinig sé go Coirinnt.

Gníoṁarṫa 18:8

Agus do ċreid Crispus, uaċtarán na sionagóige, san Tiġearna, é féin agus muinntear a ṫeaġlaiġ go léir; agus do ċreid mórán de na Coirinnteaċaiḃ do ḃí ag éisteaċt leis, agus do baisteaḋ iad.

Roṁánaċ 1:9

Óir atá Dia mar ḟiaḋnaiḋe agam, Dia d’á ndéanaim seirḃís im’ spiorad i soiscéal a Ṁic, go mbím gan stad g‐ḃur luaḋ,

Roṁánaċ 9:1

Adeirim an ḟírinne i gCríost, ní abraim bréag, agus mo ċoinsias ag déanaṁ fiaḋnaise ḋom tríd an Spiorad Naoṁ,

1 Chum na gCoirinnteach 4:21

Créad dob’ áil liḃ? An le slait ṫiocfad? nó le gráḋ, agus le spiorad caoiṁnis?

1 Chum na gCoirinnteach 5:5

go dtugtar a leiṫéid sin de ḋuine suas do Ṡátan ċum scriosta na colna, ionnas go saorfaiḋe an spiorad i ló an Tiġearna Íosa.

2 Chum na gCoirinnteach 1:1

Pól, abstal Íosa Críost tré ṫoil Dé, agus Timótéus ár mbráṫair, ċum eaglaise Dé atá i gCoirinnt, mar aon leis na naoṁaiḃ go léir atá i nAċáia ar fad:

2 Chum na gCoirinnteach 1:18

Aċt, mar tá Dia fírinneaċ, ní raiḃ ár mbriaṫar daoiḃ‐se ’n‐á ’seaḋ agus ’n‐a ní h‐eaḋ i n‐éinḟeaċt.

2 Chum na gCoirinnteach 10:2

nuair ḃéiḋead ’n‐ḃur láṫair, naċ mbéiḋ d’ḟiaċaiḃ orm ḃeiṫ dána do réir mar ṁeasaim gur cóir dom ḃeiṫ dána i n‐aġaiḋ daoine áiriṫe ṁeasas gur ag siuḃal do réir na colna atáimíd.

2 Chum na gCoirinnteach 11:10

Mar tá fírinne Ċríost ionnam, ní ċuirfiḋ aon duine stad liom san aḋḃar maoiḋṁeaċais seo agam i gcríoċaiḃ Aċáia.

2 Chum na gCoirinnteach 11:11

Cad ċuige? Toisc gan gráḋ ḃeiṫ agam daoiḃ‐se? Is ag Dia atá a ḟios sin.

2 Chum na gCoirinnteach 11:31

Atá a ḟios ag Dia, ag Aṫair an Tiġearna Íosa Críost atá beannuiġṫe go síorraiḋe, naċ bréag atáim d’innsint.

2 Chum na gCoirinnteach 12:20

Óir is eagal liom, nuair ṫiocfad, naċ ḃfaiġead siḃ ḃeiṫ mar ba ṁian liom, agus go ḃfaiġeaḋ siḃ mise gan ḃeiṫ mar nár ṁian liḃ; ar eagla, b’ḟéidir, go mbéaḋ aċrann, formad, fearg, deaġailt, cúl‐ċainnt, bíodán, éirġe‐i‐n‐áirde, círéiḃ;

2 Chum na gCoirinnteach 13:10

D’á ḃriġ sin atáim ag scríoḃaḋ na neiṫe seo, agus mé as láṫair, fá mar ṫug an Tiġearna uġdarás ċum leasuiġṫe, agus ní ċum leagṫa ḋom.

2 Chum na gCoirinnteach 13:2

Aduḃras liḃ ċeana nuair ḃíos láiṫreaċ an dara h‐uair, agus anois, ar mbeiṫ as láṫair dom, fógraim do na daoiniḃ do rinne peacaḋ, agus do na daoiniḃ eile, má ṫagaim arís, naċ ndéanfad truaġ ḋaoiḃ;

2 Chum na gCoirinnteach 6:6

i ngeanṁaiḋeaċt, i n‐eolas, i ḃfad‐ḟulang, i gcáirdeaṁlaċt, san Spiorad Naoṁ,

Galatiánaċ 1:20

Anois i dtaoḃ na neiṫe atá agam g‐á scríoḃaḋ ċugaiḃ, féaċ, i ḃfiaḋnaise Dé, ní bréag atáim d’innsint.

Ḃfilippiánaċ 1:8

Óir is é Dia m’ḟiaḋnaiḋe ar an dúil ṁóir ċuirim ionnaiḃ go léir le caoṁ‐ġráḋ Íosa Críost.

1 Chum na dTesaloníceach 2:5

Óir, mar is eol daoiḃ féin é, níor ḃaineamar feiḋm ariaṁ as foclaiḃ plámáis, ná ní raiḃ sainnt fá ċlóca againn, is é Dia ár ḃfiaḋnaiḋe air;

1 Chum Timóteuis 1:20

Daoine ḋíoḃ‐san is eaḋ Hímenaeus agus Alecsander, daoine do scaoileas le Sátan, ċum go múinfiḋe ḋaoiḃ gan dia‐ṁaslaḋ do laḃairt.