Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




1 Peadar 2:24 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

24 an té d’iomċair ár bpeacaiḋe ’n‐a ċorp féin ar an gcrann, ċum, ar mbeiṫ ḋúinn marḃ do’n ṗeacaḋ, go mairfimís do’n ḟíréantaċt; agus do leiġeasaḋ siḃ le n‐a ċneaḋaiḃ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

24 An tí diomċair ar bpeacuiġne ann a ċorp féin air an gcrann, ionnus air mbeiṫ ḋúinne marḃ do na peacuiġiḃ, go mairfemís do nfíréuntaċd: an tí agár leiġeasaḋ siḃse ré na ċréuċduiḃ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




1 Peadar 2:24
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Annsin do scaoil sé saor ċuca Barabbas: aċt do sciúrsál sé Íosa agus ṫug sé suas é ċum a ċéasta.


Óir adeirim liḃ, muna sáruiġiḋ ḃur ḃfíréantaċtsa fíréantaċt na scríoḃaiḋe agus na ḃFairisíneaċ, naċ raċaiḋ siḃ isteaċ i ríoġaċt na ḃflaiṫeas ar ċor ar biṫ.


ċum go gcóiṁlíonfaiḋe an briaṫar aduḃairt Ésáias fáiḋ, Do ġaḃ sé ċuige féin ár n‐aicídeaċa, agus d’ḟulaing sé ár ngalair.


Agus de ḃriġ gur ṁian le Píoláid an pobal do ṡásaṁ, do scaoil sé ċuca Barabbas, agus ṫug sé Íosa ċum a ċéasta tar a éis dó a sciúrsáil.


Ata Spiorad an Tiġearna orm, De ḃriġ gur ong sé mé ċum déiġ‐scéala do ċraoḃscaoileaḋ do na boċtaiḃ: Do ċuir sé uaiḋ mé ċum fuascailt d’ḟógairt do na braiġdeánaiḃ, Agus raḋarc do na dallaiḃ, Ċum saoirse do ṫaḃairt dóiḃ‐sean atá brúiġte,


An lá ’n‐a ḋiaiḋ sin do ċonnaic sé Íosa ag teaċt ċuige, agus aduḃairt sé, Féaċ Uan Dé ṫógas peacaḋ an doṁain!


Annsin ṫug Píoláid Íosa, agus do sciúrsáil sé é.


aċt go mbíonn glacaḋ aige le gaċ cineaḋ go mbíonn a eagla air, agus ċleaċtuiġeas an ceart.


Agus ataimíd‐ne ’n‐ár ḃfiaḋnaiḋṫiḃ do’n méid do‐rinne sé i gcríċ na nIúdaċ, agus i nIarúsalem; gur cuireaḋ ċum báis é, d’á ċroċaḋ ar ċrann.


Agus nuair do ḃí gaċ niḋ do scríoḃaḋ ’n‐a ṫaoḃ cóiṁlíonta aca, do ṫógadar anuas é de’n ċroiċ, agus do ċuireadar i dtuama é.


Do ṫóg Dia ár sinnsear Íosa suas; an té do marḃaḃair‐se g‐á ċroċaḋ ar ċrann.


Mar sin daoiḃ‐se, measaiḋ siḃ féin ḃeiṫ marḃ do’n ṗeacaḋ, aċt ḃeiṫ beo do Ḋia tré Íosa Críost.


agus ná taḃraiḋ ḃur mbaill beaṫaḋ mar ġléiseanna éagcóra; aċt taḃraiḋ siḃ féin do Ḋia mar ḋaoine atá beo ó na marḃaiḃ, agus taḃraiḋ ḃur mbaill beaṫaḋ mar ġléiseanna fíréantaċta do Ḋia.


Naċ ḃfuil a ḟios agaiḃ, cibé duine d’á dtiuḃraiḋ siḃ siḃ féin mar ṡeirḃísiġ na h‐uṁlaċta, gur seirḃísiġ siḃ do’n té d’á n‐uṁluiġeann siḃ; is cuma cia aca seirḃísiġ an ṗeacaiḋ ċum báis, nó seirḃísiġ na h‐uṁlaċta ċum fíréantaċta?


Nár leigiḋ Dia é. Sinne atá marḃ do’n ṗeacaḋ, ċionnas ṁairfimíd níos faide ann?


Aċt anois, ar mbeiṫ fuascailte ó ṗeacaḋ ḋaoiḃ, agus siḃ ’n‐ḃur seirḃíseaċaiḃ do Ḋia, atá toraḋ ḃur saoṫair agaiḃ ċum naoṁṫaċta, agus is í an ḃeaṫa ṡíorraiḋe an deireaḋ béas air.


óir an té atá ṫar éis báis atá sé saor ó ṗeacaḋ.


Aċt anois atáimid saor ó’n dliġe, ar mbeiṫ marḃ dúinn do’n dliġe ag a mbíoḋ greim orainn; ar ṁoḋ, naċ do réir sean‐scríḃinne do‐ġnímíd seirḃís, aċt do réir spioraid úr‐nua.


Óir ar dtús ṫugas daoiḃ, mar fuaras é, go ḃfuair Críost bás i n‐éiric ár bpeacaiḋe, de réir na scrioptúir:


D’á ḃriġ sin, Tagaiḋ amaċ as a lár, Agus biḋiḋ ar deaġailt, Adeir an Tiġearna, Agus ná bíoḋ aon ḃaint agaiḃ leis an rud neaṁ‐ġlan; Agus glacfad ċugam siḃ,


D’ḟuascail Críost ó ṁallaċt an dliġe sinn, ag déanaṁ mallaċta ḋe féin ar ár son: óir atá scríoḃṫa, Is malluiġṫe gaċ duine croċtar ar ċrann:


(Óir atá toraḋ an tsolais i ngaċ saġas maiṫeasa, agus fíréantaċta, agus fírinne),


líonta de ṫoraḋ na fíréantaċta, ċum glóire agus aḋṁolta Dé.


Do ċuir sé deireaḋ leis an mbanna atá scríoḃṫa i reaċtaiḃ ’n‐ár gcoinniḃ, do ḃí contrárḋa ḋúinn; agus do ġlan sé as an sliġe é,


Má’s fíor go ḃfuil siḃ básuiġṫe i n‐éinḟeaċt le Críost ó ḋúlaiḃ an doṁain, cad ċuige ḋaoiḃ géilleaḋ do reaċtaiḃ mar ḋéanfaḋ daoine ṁaireas san tsaoġal so.


Óir d’éagaḃar, agus atá ḃur mbeaṫa foluiġṫe mar aon le Críost i nDia.


De ḃárr na tola sin is eaḋ atáimíd‐ne d’ár naoṁú tré íoḋbairt ċuirp Ċríost an t‐aon uair go deo.


Uime sin, ag teaċt isteaċ san tsaoġal dó, adeir sé, Íoḋbairt agus ofráil níorḃ áil liom, Aċt d’ullṁuiġis corp dom;


agus siuḃlaḋ ḃur gcosa rómpa gaċ ndíreaċ, ċum naċ leonaḋ aċt leiġeas ġeoḃas an ball atá bacaċ.


Óir is é a ṫeastuiġ uainn a leiṫéid d’árd‐ṡagart atá naoṁṫa, gan cionnta, gan smál, d’á ḋealú ó ṗeacaċaiḃ,


ar an gcuma ċéadna, foillseoċar Críost gan peacaḋ, an dara h‐uair, do na daoiniḃ atá ag fanaṁain leis, ċum a slánuiġṫe, tar a éis dó a íoḋbairt féin an t‐aon uair aṁáin ċum peacaiḋe móráin d’iomċar.


Adṁuiġiḋ ḃur bpeacaiḋe d’á ċéile, d’á ḃriġ sin, agus guiḋiḋ ar son a ċéile, ċum go leiġeasfar siḃ. Is mór an éifeaċt atá i n‐urnaiġe ḋúṫraċtaiġ ó ḟear fíréan.


Má’s eol díḃ é ḃeiṫ fíréanta, is eol daoiḃ gaċ aoinneaċ ċleaċtas fíréantaċt, gur uaiḋ‐sean do geineaḋ é.


A ċlann ḃeag, ná meallaḋ aoinneaċ siḃ: an té ċleaċtas fíréantaċt atá sé fíréanta, fá mar tá séisean fíréanta:


Agus i lár na sráide, ar gaċ taoḃ de’n aḃainn, do ḃí crann na beaṫaḋ, do‐ḃeireaḋ ḋá ṫoraḋ déag, ag taḃairt a ṫorṫa uaiḋ uair san mí: agus d’ḟóġain duilleaḃar an ċrainn ċum na ciniḋeaċa do leiġeas.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ