1 Eoin 4:20 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²⁰ Má deir aoinneaċ, Atá gráḋ do Ḋia agam, agus fuaṫ dó ḃeiṫ aige d’á ḃráṫair, is bréagaire é; óir an té atá gan gráḋ do’n ḃráṫair do ċonnaic sé, ní féidir leis gráḋ do ṫaḃairt do Ḋia naċ ḃfaca sé.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²⁰ Dá nabra éinneaċ, atá gráḋ agum air Ḋía, agus fúaṫ ḃeiṫ aige air a ḋearḃráṫair, is bréugaċ é: Oír cionnas is éidir don tí naċ gráḋuiġeann a ḋearḃráṫair do ċonnairc sé, gráḋ ṫaḃairt do Ḋía naċ ḃfacuiḋ sé?

1 Eoin 4:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eoin 13:35

As sin aiṫneoċaiḋ gaċ uile ḋuine gur deisceabail daṁ‐sa siḃ, aċt gráḋ ḃeiṫ agaiḃ d’á ċéile.

1 Peadar 1:8

an té d’á dtugaḃar gráḋ, giḋ naċ ḃfacaḃar é; ag creideaṁain daoiḃ ann, gan a ḟeicsin fós, atá siḃ ag déanaṁ gáirdeaċais le h‐áṫas do‐inniste, lán de ġlóir;

1 Eoin 1:6

Má deirimíd go ḃfuil cumann againn leis, agus sinn ag siuḃal san dorċadas, is bréag do‐ġnímíd, agus ní ḟuilmíd ag déanaṁ na fírinne:

1 Eoin 1:8

Má deirimíd naċ ḃfuil aon ṗeacaḋ déanta againn, atáimíd d’ár meallaḋ féin, agus ní ḟuil an ḟírinne ionnainn.

1 Eoin 2:11

Aċt an té do‐ḃeir fuaṫ d’á ḃráṫair, atá sé san dorċadas, agus atá sé ag siuḃal san dorċadas, gan a ḟios aige cá ḃfuil a ṫriall, toisc a ṡúile ḃeiṫ dallta ag an dorċadas.

1 Eoin 2:4

An té adeir, Atá aiṫne agam air, agus naċ gcoiṁeádann a aiṫeanta, is bréagaire é, agus ní ḟuil fírinne ar biṫ ann.

1 Eoin 2:9

An té adeir go ḃfuil sé san tsolas, agus fuaṫ ḃeiṫ aige d’á ḃráṫair, is san dorċadas atá sé, agus é ag siuḃal san dorċadas go dtí anois féin.

1 Eoin 3:17

Aċt cibé duine go ḃfuil maoin an tsaoġail seo aige, agus go ḃfeiceann sé á ḃráṫair i riaċtanas, agus go gcruaḋann sé a ċroiḋe ’n‐a aġaiḋ, cionnas ċóṁnuiġeann gráḋ Dé ann?

1 Eoin 4:12

Ní ḟaca aoinneaċ Dia ariaṁ: má tá gráḋ againn d’á ċéile, cóṁnuiġeann Dia ionnainn, agus curtar a ġráḋ i gcríċ ionnainn.