Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




1 Chum Timóteuis 4:6 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

6 Má ċuireann tú na neiṫe seo i gcuiṁin do na bráiṫriḃ, béiḋir id’ ṡeirḃíseaċ maiṫ d’Íosa Críost, oilte as briaṫraiḃ an ċreidiṁ agus as an deaġ‐ṫeagasc d’ár leanais go dtí anois.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

6 Dá gcuiriḋ tú na neiṫesi a gcéill do na dearḃráiṫriḃ, biáḋ tú ad ṁinisdir ṁaiṫ Diósa Críosd, ar mbeiṫ ḋuit oilte a mbríaṫruiḃ an ċreidiṁ agus an teagusg ṁaiṫ, dár lean tú.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




1 Chum Timóteuis 4:6
39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Agus aduḃairt seisean leo, D’á ḃriġ sin, gaċ scríoḃaiḋe atá ’n‐a ḋeisceabal do ríoġaċt na ḃflaiṫeas, is cosṁail é le fear tiġe, do‐ḃeir amaċ as a ċiste neiṫe nua agus neiṫe seanda.


do ṁeasas féin, tar a éis dom gaċ uile niḋ do ḃreaṫnú go cruinn ó ṫosaċ, go mba ḋual daṁ‐sa iad do scríoḃaḋ i n‐eagar duit‐se, a Ṫéofiluis uasail;


Agus ins na laeṫiḃ sin d’éiriġ Peadar i lár na mbráiṫreaċ, (do ḃí cruinniú daoine ann, tuairim céad agus fiċe),


D’á ḃriġ sin biḋiḋ ag faire, agus taḃraiḋ ċum ḃúr gcuiṁne nár scuireas de lá ná d’oiḋċe, ar feaḋ trí bliaḋan de ṫeagasc do ṫaḃairt daoiḃ le deoraiḃ.


Do ḃíos im’ eisiompláir ḋaoiḃ ins gaċ éinniḋ, g‐á ṫaisbeáint daoiḃ gur ag obair ar an gcuma sin ba ḋual daoiḃ cuidiú leis na daoiniḃ laga, agus cuiṁniú ar ḃriaṫraiḃ an Tiġearna Íosa, mar aduḃairt sé, Is mó is beannuiġṫe bronnaḋ ’ná glacaḋ.


Aċt ba dánaiġe‐de mé ag scríoḃaḋ ċugaiḃ, mar ḃéinn ag brostú ḃur gcuiṁne,


Ċuige sin is eaḋ do ċuireas Timótéus ċugaiḃ, mo ṁac ionṁain féin atá díleas san Tiġearna; cuirfiḋ seisean i gcuiṁin daoiḃ mo ṡliġṫe atá i gCríost, mar ṁúinim‐se ins gaċ áit, ins gaċ eaglais iad.


An seirḃísiġ Ċríost iad (ag laḃairt mar ḋuine atá as a ċéill atáim), is mó ’ná sin mise; ní ba ḋúṫraċtaiġe i saoṫar, i bpríosúnaiḃ ní ba ṁiniciġe, dom’ sciúirseaḋ as miosúr, i mbaoġal báis go minic.


is é ṫug éifeaċt dúinn, leis, ċum ḃeiṫ ’n‐ár seirḃíseaċaiḃ do ṫiomna nua; ní h‐é do réir na litre, aċt do réir an spioraid; óir marḃann an litir, aċt do‐ḃeir an spiorad beaṫa.


aċt cruṫaimís gur seirḃísiġ Dé sinn, i ḃfoiġid ṁóir,


Aċt ċum go mbéiḋ fios mo ġnóṫaí agaiḃ, cionnas mar tá an saoġal agam, innseoċaiḋ Tiċicus, bráṫair ionṁain agus seirḃíseaċ dílis san Tiġearna, innseoċaiḋ seisean gaċ uile niḋ ḋaoiḃ.


Óir ní ḟuil duine agam atá ar aon intinn leisean, fear ċuireas dúil ó ċroiḋe ’n‐ḃur leas.


Aċt atá a ḟios agaiḃ cionnas ċruṫuiġ sé, gur ṡaoṫruiġ sé mar aon liom‐sa i ngnó an tsoiscéil, mar ḋéanfaḋ mac i n‐éinḟeaċt le n‐a aṫair.


noċtfaiḋ Dia an rud sin daoiḃ: aċt aṁáin, an fad atá sroiċte againn, ċeana, leanamaís d’á réir.


gan greim do ċoiṁeád ar an gCeann, ó n‐a méaduiġeann an corp uile le fás ó Ḋia, agus é d’á ċoṫú agus d’á ṡnaiḋmeaḋ le ċéile le h‐altaiḃ agus le lúiṫeaċaiḃ.


Déanaḋ briaṫar Críost cóṁnaiḋe go fairsing san uile eagna ionnaiḃ; ag múineaḋ agus ag spreagaḋ a ċéile le salmaiḃ, agus le h‐iomnaiḃ, agus le dántaiḃ spioradálta, ag cantaireaċt do Ḋia le grása ’n‐ḃur gcroiḋeaċaiḃ.


Tiċicus, bráṫair ionṁain, agus ministir dílis, agus cóiṁṡeirḃíseaċ san Tiġearna, ḃéarfaiḋ seisean scéala ḋaoiḃ fám’ ġnóṫaiḃ.


agus do ċuireamar Timóteus, ar mbráṫair agus ministir Dé i soiscéal Ċríost, ċugaiḃ ċum siḃ do ḋaingniú, agus ċum sólás i dtaoḃ ḃur gcreidiṁ do ṫaḃairt daoiḃ;


do luċt striapaċais, do luċt ainṁianta mí‐nádúrṫa, do luċt goidṫe daoine, do ḃréagairiḃ, agus éinniḋ eile atá i n‐aġaiḋ an teagaisc ḟolláin;


Taḃair aire ḋuit féin agus dod’ ṫeagasc; lean díoḃ; óir, g‐á ḋéanaṁ ḋuit, saorfair ṫú féin agus iad‐san éisteas leat.


Má ṁúineann aoinneaċ a ṁalairt de ṫeagasc, agus muna gclaoiḋeann sé le briaṫraiḃ fóġanta, briaṫra ár dTiġearna Íosa Críost, agus leis an teagasc atá do réir cráḃaiḋ;


Is ar an aḋḃar sin ċuirim i gcuiṁin duit an taḃartas ó Ḋia atá ionnat tré leagaḋ mo láṁ‐sa, d’aṫḃrostú.


Aċt do leanais‐se dem’ ṫeagasc, dem’ ḋeaġ‐iomċar, dem’ ċuspóir, dem’ ċreideaṁ, de’m ḟoiġid, dem’ ġráḋ, dem’ ṡeasṁaċt, dem’ ġéirleanaṁnaiḃ, dem’ anacraiḃ.


Óir tiocfaiḋ an t‐am naċ seasfaiḋ siad deaġ‐ṫeagasc; aċt le tocas ’n‐a gcluasaiḃ, cruinneoċaiḋ siad ċuca féin luċt teagaisc do réir a n‐ainṁianta féin:


Aċt laḃair‐se na neiṫe oireas do’n teagasc fóġanta:


agus gaċ fuar‐ċráḃaḋ, agus éad, agus gaċ bíodán, agus, mar ḋéanfaḋ naoiḋeanáin nua‐ḃeirṫe, cuiriḋ dúil san mbainne spioradálta úr‐ġlan, gan cealg, ċum go ḃfásfaiḋ siḃ ċum slánuiġṫe d’á ḃárr;


Cibé duine ṫéiġeas ceann ar aġaiḋ agus naċ gcóṁnuiġeann i dteagasc Ċríost, ní ḟuil Dia aige: cibé duine ċóṁnuiġeas san teagasc sin atá an tAṫair agus an Mac aige.


Is mian liom anois a ċur i gcuiṁne ḋaoiḃ, bíoḋ go ḃfuil lán‐eolas agaiḃ ar na neiṫiḃ seo ar fad, gur ṡaor an Tiġearna pobal as tír na hÉigipite aon uair aṁáin, aċt gur scrios sé ’n‐a ḋiaiḋ sin iad‐san nár ċreid.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ