1 Chum na gCoirinnteach 4:6 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁶ Anois, a ḃráiṫre, san méid aduḃras, ag tagairt dom féin agus d’Apollos, do rinneas é ċum go ḃfoġlaimeoċaḋ siḃ uainn gan dul ṫar a ḃfuil scríoḃṫa; ċum naċ mbéiḋ siḃ lán d’uaḃar i n‐éadan a ċéile.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁶ Agus a ḋearḃraiṫreaċa, do ṫarruing mé na neiṫesi ċugun féin, agus ċum Apollos a ḃfioġair ar ḃur sonsa; ċum siḃse dá ḃfoġluim uáinn gan ḃeiṫ ḋáoiḃ ní sa glioca ná mar atá sgrioḃṫa, gan neaċ aguiḃ do ḃeiṫ a naġaiḋ a ċéile ar na ṡéideaḋ.

1 Chum na gCoirinnteach 4:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Gníoṁarṫa 18:24

Agus ṫáinig go h‐Eiféis Iúdaċ aṁáin darḃ ainm Apollós, Alecsandríneaċ, fear an‐léiġeanta, agus eolas mór ar na scrioptúiriḃ aige.

Gníoṁarṫa 19:1

Agus ṫárla, le linn Apollós ḃeiṫ i gCorinnt, go dtáinig Pól go h‐Eiféis, tar a éis dó dul tríd an dúṫaiġ uaċtair, agus fuair sé beagán deisceabal annsin:

Roṁánaċ 12:3

Óir adeirim, ṫríd an ngrása tugaḋ ḋom, le gaċ duine ’n‐ḃur measc, gan meas níos áirde ’ná ba ċóir do ḃeiṫ aige air féin, aċt maċtnaṁ stuamḋa do déanaṁ, do réir mar roinn Dia ar gaċ duine a ṁiosúr féin de ċreideaṁ.

1 Chum na gCoirinnteach 1:12

Is é seo adeirim, go n‐abrann gaċ duine agaiḃ, Is le Pól mise; nó, is le h‐Apollos mise; nó is le Céfas mise; nó, is le Críost mise.

1 Chum na gCoirinnteach 1:19

Mar atá scríoḃṫa, Scriosfad‐sa eagna na n‐eagnaiḋe, Agus cuirfead tuigse na dtuigseanaċ ar neaṁniḋ.

1 Chum na gCoirinnteach 1:31

ċum, mar átá scríoḃṫa, An té do‐ġní maoiḋṁeaċas, go ndéanfaḋ sé san Tiġearna é.

1 Chum na gCoirinnteach 13:4

Atá an gráḋ foiġdeaċ, deaġċroiḋṫeaċ; ní ġlacann sé formad; ní ḋéanann an gráḋ maoiḋṁeaċas ná baoṫġlór;

1 Chum na gCoirinnteach 3:19

Óir is díṫ‐céille le Dia gliocas an tsaoġail seo, mar tá scríoḃṫa, Greamuiġeann sé luċt gliocais ’n‐a ngastaċt féin:

1 Chum na gCoirinnteach 3:21

Uime sin, ná déanaḋ duine ar biṫ maoiḋṁeaċas as daoiniḃ.

1 Chum na gCoirinnteach 5:2

Agus atá siḃ uaiḃreaċ, i n‐ionad ḃeiṫ ag déanaṁ bróin, ċum go dtógfaiḋe as ḃur measc an té do ċleaċt an ċuirpṫeaċt so.

1 Chum na gCoirinnteach 5:6

Ní maiṫ é ḃur maoiḋṁeaċas. Naċ ḃfuil a ḟios agaiḃ go dtruailliġeann beagán laiḃín an cnap uile?

1 Chum na gCoirinnteach 8:1

Anois i dtaoḃ biḋ atá íoḋbarṫa d’íoḋalaiḃ: atá a ḟios againn go ḃfuil eolas ag gaċ duine againn. Coṫuiġeann eolas uaḃar, aċt is é an gráḋ do‐ḃeir deaġṡampla.

1 Chum na gCoirinnteach 9:23

Agus is ar son an tsoiscéil do‐ġním gaċ niḋ, ċum go mbéinn rannṗáirteaċ ann.

2 Chum na gCoirinnteach 10:12

Óir ní láṁaimíd sinn féin d’áireaṁ, nó do ċur i gcóiṁeas le daoine áiriṫe ḃíos g‐á molaḋ féin: aċt g‐á dtóṁas féin dóiḃ, agus g‐a gcur féin i gcóiṁeas le ċéile, atáid gan tuigsin.

2 Chum na gCoirinnteach 10:15

ní ag maoiḋeaṁ as miosúr dúinn as a ndearna daoine eile; aċt atá súil againn, do réir mar ṁéaduiġeas ḃur gcreideaṁ,

2 Chum na gCoirinnteach 10:7

Ní ḟeiceann siḃ aċt a mbíonn róṁaiḃ. Má ċreideann aon duine ann féin gur le Críost é, deanaḋ sé aṫsmaoineaḋ leis féin, má’s duine le Críost é, gur ab aṁlaiḋ ḋúinne.

2 Chum na gCoirinnteach 11:4

Óir má ṫagann duine ag seanmóiriú Ċríost eile nár ṡeanmóruiġeamair‐ne, nó má ġlacann siḃ spiorad eile nár ġlacamar leis, naċ breaġ mar ḟulaingeann siḃ leisean?

2 Chum na gCoirinnteach 12:19

Measann siḃ ar feaḋ an ama so gur ag cumaḋ leiṫscéil atáimíd. Is i ḃfiaḋnaise Dé laḃraimíd i gCríost. Is ar ṁaiṫe liḃ‐se, a ċairde ionṁaine, adeirim gaċ niḋ.

2 Chum na gCoirinnteach 12:20

Óir is eagal liom, nuair ṫiocfad, naċ ḃfaiġead siḃ ḃeiṫ mar ba ṁian liom, agus go ḃfaiġeaḋ siḃ mise gan ḃeiṫ mar nár ṁian liḃ; ar eagla, b’ḟéidir, go mbéaḋ aċrann, formad, fearg, deaġailt, cúl‐ċainnt, bíodán, éirġe‐i‐n‐áirde, círéiḃ;

2 Chum na gCoirinnteach 12:6

Óir dá mba ṁian liom maoiḋṁeaċas do ḋéanaṁ, ní ḃéiḋead díṫ‐ċéilliḋe; óir déarfad an ḟírinne: aċt staonaim uaiḋ, ar eagla go mbéaḋ meas ag aon duine orm ṫar a ḃfeiceann sé ḃeiṫ ionnam, nó ṫar a gcluineann sé uaim.

2 Chum na gCoirinnteach 4:15

Óir is ar ḃur son‐sa atá an uile niḋ, ċum go dtéiġiḋ an grása ċum glóire Dé, agus é d’á ṁéadú go mór de ḃárr buiḋeaċais an ṁóráin ṁóir.

Ccolossianaċ 2:18

Ná leigiḋ d’aon duine ḃur luaiġeaċt do ṁeallaḋ uaiḃ, g‐á ṡásaṁ féin fá scáṫ uṁlaċta ḋá deoin féin agus le h‐aḋraḋ do ṫaḃairt d’aingliḃ, ag seasaṁ ar a ḃfaca se, agus é d’á ṫeannaḋ le h‐uaḃar ag a céadfaiḋiḃ colnaiḋe féin,

1 Chum na dTesaloníceach 1:5

óir ní i mbriaṫraiḃ béil aṁáin ṫáinig ár soiscéal ċugaiḃ, aċt i gcuṁaċt, ċóṁ maiṫ, agus san Spiorad Naoṁ, agus i lán‐dearḃṫaċt; mar is eol daoiḃ cionnas do ḃíomar liḃ mar ṁaiṫe liḃ féin, agus sinn ’n‐ḃur measc.

2 Chum Timóteuis 2:10

Is ar an aḋḃar sin atáim ag fulang an uile niḋ ar son na ndaoine atá toġṫa, ċum go ḃfaiġiḋ siad‐san, leis, an slánuġaḋ atá i nÍosa Críost le glóir ṡíorraiḋe.