1 Chum na gCoirinnteach 4:10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁰ Atáimíd ’n‐ár n‐amadánaiḃ ar son Ċríost, aċt atá siḃ‐se céilliḋe i gCríost, atáimíd‐ne lag, aċt atá siḃ‐se tréan; atá árd‐ṁeas oraiḃ‐se aċt atá droċ‐ṁeas orainne.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ As amadáin sinne ar son Ċríosd, aċd atá siḃse glic a Gcríosd, atamáoidne éugcruáiḋ, aċd atá siḃse láidir, atá siḃse ag faġáil onóra, agus sinne ag faġáil easonórá.

1 Chum na gCoirinnteach 4:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 24:9

Annsin do‐ḃéarfaiḋ siad ċum géir‐leanaṁna siḃ, agus marḃóċaiḋ siad siḃ: agus béiḋ fuaṫ ag na ciniḋeaċaiḃ go léir daoiḃ mar ġeall ar m’ainm‐se.

Maitiú 5:11

Is aoiḃinn daoiḃ‐se nuair do‐ḃéarfar tarcuisne ḋaoiḃ, agus nuair ciapfar siḃ, agus nuair adéarfar gaċ aon ḟocal bréagaċ ’n‐ḃúr n‐aġaiḋ, ar mo ṡon‐sa.

Lúcas 10:16

An té éisteas liḃse, is liom‐sa éisteas sé; agus an té ḋiúltuiġeas daoiḃ, is daṁ‐sa ḋiúltuiġeas sé; agus an té ḋiúltuiġeas daṁ‐sa, diúltuiġeann sé do’n té do ċuir uaiḋ mé.

Lúcas 18:9

Agus aduḃairt sé an tsaṁlaoid seo le dream a ḃí muiniġineaċ asta féin gur ḋaoine fíréanta iad, agus ag a raiḃ tarcuisne ar ċáċ eile:

Lúcas 6:22

Is aoiḃinn daoiḃ‐se nuair ṫiuḃras na daoine fuaṫ ḋaoiḃ, agus nuair ṡéanfas siad siḃ, agus ṫiuḃras siad tarcuisne ḋaoiḃ, agus ṁaslóċas siad ḃúr n‐ainm mar ḋroċ‐rud, ar son Ṁic an Duine.

Gníoṁarṫa 17:18

Agus do ḃíoḋ cuid d’ḟeallsaṁnaiḃ na nEpicúraċ agus na Stóiceaċ ag conspóid leis. Agus aduḃairt cuid aca, Créad atá le ráḋ ag an duine cainnteaċ so? Aduḃairt cuid eile, Is cosṁail gur duine é atá ag fógairt déiṫe coiṁiġṫeaċ: toisc go raiḃ sé ag innsint i dtaoḃ Íosa agus i dtaoḃ an aiséirġe.

Gníoṁarṫa 17:32

Aċt nuair do‐ċualadar tráċt ar aiséirġe na marḃ, do ḃí cuid aca do‐rinne magaḋ; aċt ḃí cuid eile aduḃairt, Éistfimíd leat uair éigin eile ’n‐a ṫaoḃ sin.

Gníoṁarṫa 26:24

Agus nuair do ḃí sé g‐á ċosaint féin ar an gcuma sin, aduḃairt Féstus de ġuṫ árd, A Ṗóil, ar buile atáir; atá do léiġeann mór ’gad’ ċur as do ṁeaḃair.

Gníoṁarṫa 9:16

óir taisbeánfad‐sa ḋó an ṁéid ṁór atá le fulang aige ar son m’ainme.

1 Chum na gCoirinnteach 1:21

Óir ó ṫárla, tré eagna Dé, nár aiṫniġ an saoġal Dia de ċionn a eagnaiḋeaċta, ba toil le Dia na daoine ċreideas do ṡlánú tré ḋíṫ‐céille na teaċtaireaċta.

1 Chum na gCoirinnteach 1:23

fógraimíd‐ne Críost, agus é céasta, ’n‐a ċeap tuisliḋ do na h‐lúdaċaiḃ, agus ’n‐a ḋíṫ‐céille do na Gréagaċaiḃ;

1 Chum na gCoirinnteach 1:25

De ḃriġ gur glice díṫ‐céille Dé ’ná daoine; agus gur treise laige Dé ’ná daoine.

1 Chum na gCoirinnteach 10:12

Uime sin, an té ṁeasas ḃeiṫ ’n‐a ṡeasaṁ, taḃraḋ sé aire ar eagla go dtuitfeaḋ sé.

1 Chum na gCoirinnteach 2:14

Ní ġlacann an duine neaṁ‐spioradálta le neiṫiḃ Spioraid Dé: mar is cuma leis iad nó diṫ‐céille: agus ní féidir leis eolas d’ḟáġáil orṫa, de ḃriġ go mbreaṫnuiġtear iad go spiorádálta.

1 Chum na gCoirinnteach 2:3

Agus do ḃíos i n‐éinḟeaċt liḃ i laige, agus i n‐eagla, agus i gcrioṫnú mór.

1 Chum na gCoirinnteach 3:18

Ná meallaḋ aon duine é féin. Má ṁeasann aon duine ḋíḃ ḃeiṫ glic san tsaoġal so, bíoḋ sé ’n‐a amadán, ċum go n‐éireoċaḋ sé glic.

1 Chum na gCoirinnteach 3:2

Is le bainne do ḃeaṫuiġeas siḃ, agus níor le biaḋ é; mar ní raiḃ ar ċumas daoiḃ a ġlacaḋ: agus anois féin ní ḟuil sé ar ḃur gcumas; mar tá siḃ colnaiḋe fós:

1 Chum na gCoirinnteach 4:8

Atá ḃur sáiṫ agaiḃ ċeana, atá siḃ saiḋḃir ċeana, atá siḃ suiḋte i gcoróin ċeana gan fanaṁain linn; agus go deiṁin dob’ ḟearr liom siḃ ḃeiṫ suiḋte i gcoróin, ċum go mbéimís‐ne i gcoróin i n‐éinḟeaċt liḃ.

2 Chum na gCoirinnteach 10:10

Óir, is é adeirid, Bíonn a litreaċa tréan, borb, aċt ní mór le ráḋ a ṗearsa agus é i láṫair, agus bíonn a ċainnt gan éifeaċt.

2 Chum na gCoirinnteach 11:19

Óir siḃ‐se atá ċóṁ céilliḋe sin, fulaingeann siḃ go fonnṁar le luċt diṫ‐céille.

2 Chum na gCoirinnteach 11:29

Cia h‐é atá lag gan mise ḃeiṫ lag? Cia h‐é go mbaintear tusleaḋ as, agus naċ mbím dom’ loscaḋ?

2 Chum na gCoirinnteach 13:9

Óir bíonn luṫġáir orainn nuair ḃímíd lag, agus siḃ‐se ḃeiṫ láidir: agus is é rud ġuiḋmíd, siḃ‐se ḃeiṫ foirḃṫe ar fad.

2 Chum na gCoirinnteach 4:12

Mar sin bíonn an bás ag oibriú ionnainne, aċt atá an ḃeaṫa ag oibriú ionnaiḃ‐se.

2 Chum na gCoirinnteach 6:8

fá onóir agus fá easonóir, fá ḋeaġ‐ċlú agus fá mí‐ċlú; mar ṁealltóirí,

1 Chum na dTesaloníceach 4:8

D’á ḃriġ sin, cibé ḋiúltuiġeas é seo, ní h‐é an duine ḋiúltuiġeas se, áċt Dia do‐ḃeir a Spiorad Naoṁ ḋaoiḃ.

1 Peadar 4:14

Má masluiġtear siḃ ar son ainme Críost is aoiḃinn daoiḃ, óir luiġeann Spiorad na glóire, Spiorad Dé, oraiḃ.