1 Chum na gCoirinnteach 15:10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁰ Aċt is tré ġrása Dé atáim mar atáim; agus an grása do bronnaḋ orm, ní fríṫ gan éifeaċt é; aċt is mó an saoṫar do‐rinneas‐sa ’ná rinne siad uile: giḋ naċ mise do‐rinne, aċt grása Dé do ḃí liom.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ Aċd tré ġrás Dé atáim mar atáim: agus ní raiḃ a ġrásasan do tioḋlaiceaḋ ḋaṁ gan ḃríġ; óir is mó an saoṫar do rinne mé ná iadsan uile: bioḋ naċ misi fós, aċd grás Dé maile riom.

1 Chum na gCoirinnteach 15:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Maitiú 10:20

Óir ní siḃ féin laḃarfas, aċt Spiorad ḃúr n‐Aṫar laḃarfas ionnaiḃ.

Maitiú 25:16

Agus an té fuair na cúig tallanna, d’imṫiġ sé ar ball agus do‐rinne sé ceannaiḋeaċt leo, agus do ġnóṫuiġ sé cúig tallanna eile.

Roṁánaċ 11:1

Adeirim d’á ḃriġ sin, Ar ḋiúltuiġ Dia d’á ṗobal? Nár leigiḋ Dia é. Óir is Israelíteaċ mé féin, duine de ṡlioċt Abraċaim, de ṫreiḃ Ḃeniamín.

Roṁánaċ 12:3

Óir adeirim, ṫríd an ngrása tugaḋ ḋom, le gaċ duine ’n‐ḃur measc, gan meas níos áirde ’ná ba ċóir do ḃeiṫ aige air féin, aċt maċtnaṁ stuamḋa do déanaṁ, do réir mar roinn Dia ar gaċ duine a ṁiosúr féin de ċreideaṁ.

1 Chum na gCoirinnteach 15:11

Aċt cia aca mise nó iad‐san, is mar sin do‐ġnímid seanmóireaċt, agus is mar sin do ċreideaḃair‐se.

1 Chum na gCoirinnteach 15:2

agus tré n‐a slánuiġtear siḃ, leis; má ċoiṁeádann siḃ go daingean an briaṫar do ṡeanmóireas doiḃ, munar ċreideaḃar go neaṁ‐éifeaċtaċ.

1 Chum na gCoirinnteach 3:10

Do réir grása Dé tugaḋ ḋom mar árd‐ṡaor cliste, do ċuireas‐sa an bun, agus tógann duine eile air.

1 Chum na gCoirinnteach 3:6

Do ċuireas‐sa an síol, do ċraiṫ Apollos an t‐uisce, aċt is é Dia ṫug an fás.

1 Chum na gCoirinnteach 4:7

Óir cia rinne duine ar leiṫ ḋíot‐sa? agus créad atá agat naċ ḃfuarais? agus má fuarais féin é, cad ċuige ḋuit ḃeiṫ ag maoiḋeaṁ, aṁail agus naċ ḃfuarais é?

2 Chum na gCoirinnteach 12:11

Atá duine diṫ‐céilliḋe déanta agam díom féin: aċt is siḃ‐se do ċuir d’ḟiaċaiḃ orm é; óir ba ċeart go ḃfaiġinn molaḋ uaiḃ: óir giḋ naċ éinniḋ ionnam féin mé, ní ḟuilim ar deireaḋ i gcomórtas leis na h‐abstalaiḃ is áirde clú.

2 Chum na gCoirinnteach 3:5

ní h‐é gur féidir linn éinniḋ d’áireaṁ mar ḃéaḋ uainn féin; aċt is ó Ḋia ṫig ár gcumas;

2 Chum na gCoirinnteach 6:1

Agus ag obair i n‐éinḟeaċt leis dúinne, impiġmíd oraiḃ gan grása Dé do ġlacaḋ go díoṁaoin.

Galatiánaċ 2:8

(óir an té do rinne abstal an timċeall‐ġearrṫa de Ṗeadar, ṫug sé cuṁaċt daṁ‐sa, ċóṁ maiṫ, ḃeiṫ im’ abstal ċum na gCineaḋaċ);

Ḃfilippiánaċ 2:13

óir is é Dia do‐ḃeir daoiḃ an toil agus an éifeaċt mar is mian leis féin.

Ḃfilippiánaċ 4:13

Ní ḟuil niḋ naċ dtig liom a ḋéanaṁ le cumas an té neartuiġeas mé.

1 Chum na dTesaloníceach 5:12

Impiḋmíd oraiḃ, a ḃráiṫre, cion do ḃeiṫ agaiḃ orṫa‐san atá ag obair ’n‐ḃur measc, iad‐san go ḃfuil ceannas aca oraiḃ san Tiġearna, agus ḃeireas cóṁairle ḃur leasa ḋaoiḃ;

1 Chum Timóteuis 4:10

Óir ċuige sin is eaḋ atáimíd ag saoṫrú agus ag spairn, toisc ár muiniġin ḃeiṫ againn as an Dia beo, slánuiġṫeoir na ndaoine uile, an méid aca ċreideas, go mór‐ṁór.