1 Chum na gCoirinnteach 14:27 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²⁷ Má laḃrann aon duine i dteangain, laḃraḋ beirt, nó triúr, an ċuid is mó ḋe, i ndiaiḋ a ċéile;

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²⁷ Dá laḃruiḋ áonduine a dteanguiḋ ċoiṁṫiġ, laḃraḋ dias, no tríur an ċuid is mó ḋe, agus sin a ndiáiġ a ċéile; agus déunaḋ áon éidirṁíniuġaḋ.

1 Chum na gCoirinnteach 14:27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

1 Chum na gCoirinnteach 12:10

do ḋuine eile buaiḋ na míorḃal, do ḋuine eile fáiḋeadóireaċt, do ḋuine eile buaiḋ na spiorad do ḃreaṫnú; do ḋuine eile teangṫaċa éagsaṁla; do ḋuine eile buaiḋ na dteangṫaċ do ṁíniú;

1 Chum na gCoirinnteach 14:13

Uime sin, an té laḃras i dteangain, guiḋeaḋ sé go mbéiḋ ar ċumas dó an míniú do ṫaḃairt.

1 Chum na gCoirinnteach 14:2

Óir an duine laḃras i dteangain, ní le daoiniḃ laḃras sé, aċt le Dia, mar ní ṫuigeann aoinneaċ é: giḋ go laḃrann sé rúindiaṁra san spiorad.

1 Chum na gCoirinnteach 14:26

Créad é, mar sin, a ḃráiṫre? Ag teaċt i gceann a ċéile ḋaoiḃ, bíonn salm, bíonn teagasc éigin, bíonn teanga, bíonn foillsiú, bíonn míniú ag gaċ duine agaiḃ. Déantar gaċ uile niḋ ċum leasa na mbráṫar.

1 Chum na gCoirinnteach 14:28

agus déanaḋ duine aṁáin an míniú: aċt muna mbíonn míniġṫeoir ann, fanaḋ sé ’n‐a ṫost san eaglais; agus laḃraḋ sé leis féin agus le Dia.

1 Chum na gCoirinnteach 14:5

Ba ṁaiṫ liom go laḃarfaḋ siḃ uile i dteangṫaċaiḃ, aċt dob’ ḟearr liom go mór go ndéanfaḋ siḃ fáiḋeadóireaċt: mar is fearr go mór an té do‐ġní fáiḋeadóireaċt ’ná an té laḃras i dteangṫaċaiḃ, muna míniġiḋ sé, ċum go ḃfaiġiḋ an eaglais beannaċt.