1 Chum na dTesaloníceach 2:10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁰ Is fiaḋnaiḋṫe siḃ‐se, agus is fiaḋnaiḋe Dia, leis, ar a naoṁṫaċt, agus ar a ionnraice, agus ar a neaṁ‐loċtaiġe d’iomċaramar sinn féin ’n‐ḃur dtaoḃ‐na ċreideas:

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ As fiaḋnuisiġe siḃse, agus Día créd é a náoṁṫa, agus a ċóṁṫruime agus a neaṁloċduíġe do iomċramar sinn féin eadruiḃse an drung ċreideas:

1 Chum na dTesaloníceach 2:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Lúcas 23:41

Sinne, go deiṁin, san gceart; óir is ag díol as a ḃfuil déanta againn atáimíd: aċt ní ḋearna an fear so mí‐ġníoṁ ar biṫ.

Gníoṁarṫa 20:18

Agus nuair ṫáinig siad ċuige, aduḃairt sé leo, Atá a ḟios agaiḃ féin cionnas mar ċaiṫeas mo ṡaoġal ’n‐ḃúr measc i riṫ an ama, ó’n gcéad lá ’n‐ar ċuireas cos ar ṫalaṁ na h‐Áise,

Gníoṁarṫa 20:26

D’á ḃriġ sin dearḃuiġim daoiḃ indiu, go ḃfuilim glan maidir le fuil gaċ duine.

Gníoṁarṫa 24:16

Ċuige seo is eaḋ atáim ag déanaṁ mo ḋíċill, le coinsias glan gan smál do ċoiṁéad i gcóṁnaiḋe i dtaoḃ Dé agus daoine.

2 Chum na gCoirinnteach 1:12

Óir is é fáṫ ár maoiḋṁeaċais, fiaḋnaise ár gcóinsiais, gur i naoṁṫaċt agus i ḃfíre i ḃfiaḋnaise Dé d’iomċaramar sinn féin san tsaoġal, ní h‐é i ngliocas colnaiḋe, aċt i ngrása Dé, ’n‐ḃur dtaoḃ‐sa go mór.

2 Chum na gCoirinnteach 11:11

Cad ċuige? Toisc gan gráḋ ḃeiṫ agam daoiḃ‐se? Is ag Dia atá a ḟios sin.

2 Chum na gCoirinnteach 11:31

Atá a ḟios ag Dia, ag Aṫair an Tiġearna Íosa Críost atá beannuiġṫe go síorraiḋe, naċ bréag atáim d’innsint.

2 Chum na gCoirinnteach 4:2

aċt ṫugamar cúl leis na neiṫiḃ náireaċa cleaċtar fá rún, agus ní ḃímíd ag siuḃal i ngliocas, ná ag truailliú briaṫair Dé, aċt, ag foillsiú na fírinne ḋúinn, tuillimíd molaḋ i gcoinsias gaċ duine i ḃfiaḋnaise Dé.

2 Chum na gCoirinnteach 5:11

Mar sin de, de ḃriġ gur ab eol dúinn eagla an Tiġearna, táimíd d’iarraiḋ na daoine do spreagaḋ, agus aiṫniġeann Dia sinn; agus atá súil againn go n‐aiṫniġeann siḃ‐se ’n‐ḃur gcroiḋeaċaiḃ sinn, leis.

2 Chum na gCoirinnteach 7:2

Déanaiḋ sliġe ’n‐ḃur gcroiḋeaċaiḃ dúinn: ní ḋearnamar éagcóir ar aon duine, níor scriosamar aon duine, níor ṁeallamar aon duine.

1 Chum na dTesaloníceach 1:5

óir ní i mbriaṫraiḃ béil aṁáin ṫáinig ár soiscéal ċugaiḃ, aċt i gcuṁaċt, ċóṁ maiṫ, agus san Spiorad Naoṁ, agus i lán‐dearḃṫaċt; mar is eol daoiḃ cionnas do ḃíomar liḃ mar ṁaiṫe liḃ féin, agus sinn ’n‐ḃur measc.

1 Chum na dTesaloníceach 2:5

Óir, mar is eol daoiḃ féin é, níor ḃaineamar feiḋm ariaṁ as foclaiḃ plámáis, ná ní raiḃ sainnt fá ċlóca againn, is é Dia ár ḃfiaḋnaiḋe air;

2 Chum na dTesaloníceach 3:7

Óir is eol daoiḃ féin cionnas ba ċeart daoiḃ aiṫris do ḋéanaṁ orainne: óir níor iomċaramar sinn féin go fallsa ’n‐ḃur measc;

1 Chum Timóteuis 4:12

Ná leig d’aon duine beag‐is‐fiú do ḋéanaṁ det’ óige; aċt bí id’ eisiompláir do luċt an ċreidiṁ, i mbriaṫraiḃ béil, i mbéasaiḃ, i ngráḋ, i gcreideaṁ, i ḃfíor‐ġlaine.

2 Chum Timóteuis 3:10

Aċt do leanais‐se dem’ ṫeagasc, dem’ ḋeaġ‐iomċar, dem’ ċuspóir, dem’ ċreideaṁ, de’m ḟoiġid, dem’ ġráḋ, dem’ ṡeasṁaċt, dem’ ġéirleanaṁnaiḃ, dem’ anacraiḃ.

1 Peadar 5:3

gan ḃeiṫ ag déanaṁ máiġistreaċta ar a ḃfuil fá ḃur gcúram, aċt ḃeiṫ ag taḃairt eisiompláire do’n tréad.