18 “Den im se, ‘Mi nuo wa mi a-go du. Mi a-go tier dong mi stuor ous dem an bil som biga wan, an mi a-go kip mi grien an aal we mi uon iina dem.
Wa dem de piipl de kaal waiz no kom fram evn. Wa dem kaal waiz kom fram di worl, an no av notn fi du wid di Spirit — it kom fram di devl.
So a no so unu fi taak. Unu fi se, “Ef di Laad waahn wi fi du dis, ar ef di Laad waahn wi fi du dat, den wi wi liv an du dis, ar du dat.”
Di Laad tel dem se, “Unu ier wa di wikid joj se?
“Dis a wa apm tu enibadi we siev op fi demself di sitn dem we de pan ort bot no rich iina di sitn dem we Gad kier bout.”
“Fi wan lang taim im a tel ar nuo. Bot afta a wail di joj se tu imself se, ‘Mi no fried a Gad an mi no rispek nobadi,
Tingk bout di bod dem. Dem no plaant, dem no riip, an dem no stuor op stuor op fuud, an Gad fiid dem, duohn? Den unu no wot uol iip muo tu Gad dan dem?
So di rich man se tu imself se, ‘Wa mi fi du? Mi no av no plies fi kip aal a dem sitn ya.’
An mi a-go se tu miself, maasa yu a wan loki man. Yu av nof sitn an dem a-go laas yu fi wan lang lang taim. Tek laif iizi, nyam, jringk an mek meri.’
Tingk bout di blak bod dem! Dem no plaant, dem no riip, an dem no av no stuor ous niida, bot Gad fiid dem! Unu wot uol iip muo tu Gad dan blak bod!
Nou lisn tu mi, aal a unu we se, “Tide ar tumaro wi a-go wok fi wan ier iina da toun ya, ar iina da toun de an mek som moni.”