“Mi de tel unu fi chuu chuu, enibadi we ier we mi se an chos iina di wan we sen mi, a-go liv fi eva. Dem naa go get sen fi ded. Nuo! Dem get muuv uova fram we paat dem wuda ded, an gaan uova tu we paat dem gweehn liv.
Enibadi we chos iina Gad Bwai Pikni no get rait aaf, bot di piipl dem we no chos iina im, dem don rait aaf aredi, kaa dem no chos iina Gad wan dege-dege Bwai Pikni; dem no chos iina im niem.
Kaa mi Faada waahn evribadi we si di Bwai Pikni fi uu im riili bi an we chos iina im fi liv fi eva, an a mi a-go mek dem kom bak alaiv pan di laas die.”
No wok fi fuud we kyan pwail an we naa go laas no taim. Wok fi di kain-a fuud we a-go mek unu liv fi eva, a dat de fuud di Man we Gad Pik gweehn gi unu. Faada Gad put im speshal maak pan im fi shuo se im av di rait fi du we im du.”
Mi a di fuud we gi laif, an we kom dong fram outa evn. Ef enibadi nyam dis ya fuud ya, dem a-go liv fi eva. Mi uona badi a di fuud we mi gweehn gi so di piipl dem iina di worl kyan liv.”
A dis a di fuud we kom dong fram outa evn. It no komiin laka di fuud we unu faada faada dem did nyam an stil ded. Di sumadi we nyam da fuud ya a-go liv fi eva.”