Mai‑ka yama hani‑ba ai kanahanohi. ‘Mai‑ka deoso bare‑ka bani‑bona mai daahine‑ya dai kabarihi, mai fanawi one‑ya dai aharihi, bani emene abare eme dai kabarihi nahi.’ Ai‑ka yama hani ati naboneni.
Deoso mai ihi hikadikabone, mai ihi dai kadikariyahi. Yeso hawine‑ya mai yakana, dai ene‑ya mai awiya, dai ene amosara‑mone mai ati na, dai ene mai taratokanaba awineni. Dai ene mai taratokariyahi.
Owa‑nima dai nahi. Mai nafi onofa, owa ene‑ya mai awiya, mai ya‑yainiya, Deoso ati‑ya mai nofawahaba awineni. Owa‑ya onofi bi‑bidi ona, mai‑ya onofi nafi neni.
Mai ai nofa mai ai nayawarabone, mai ai nofa mai dai tohiya, ai yota, sibarini. Mai ai nofa ai ati‑nima mai ni awiriya, ai yawamara, mai tamine yama towe‑ya ai atibodi kadikaterani.
Deoso ati‑ya mai kamina, mai manakone‑ya dai daateni. Deoso ati dai‑ya oda kamine, oda manakone wadakarini? Hehe, wadani. Oda fime, manakone oda haaramaroni. “Manakone oda haaniya, Kirisito ati‑ya mai one mitamakiraba awineni.” Oda ati namaroni.
Yeso ati‑ya mai one nofa, mai ihi amosara mai tamine omita, owatibodi koma, mai‑ya owatibodi kasomateni. Mai one ihi Deoso‑ka owa ene amosare, mai ihi oyawani.
Oda ene amosini, Deoso tabaro hawine‑ya mai yakana, oda ene‑ya mai awa, mai taratokarihi, oda ene‑ya mai one awa, Deoso‑ya mai weerihi nabone oda ati teni.