33 “Na, anchi ka! Manma ikarim pa dyaken ah,” binata ni Jakob. Dawa, nagkari dya si Esaw a itadi narana di Jakob iyaw kalintegan naw a matoneng a anak.
On, magannad kamo tan abo pakono dyinyo machoknod do dyi na kabahay, mana mayparin dyinyo a abos kapagdayaw do Dyos a akmas kaparinaw ni Isaw a nangilako so kalintegan na a asa matoneng a anak a maynamot lang do maypisa a kakan.
An tawo magkari a maynamot do kaoyod no chirin da, ki osaren daw ngaran no matortoray kan sira, kan iyaw nawri a kariw mapaysonong so aran āngo a pagkokontraan.
Binata pa ni Esaw a kāna, “Na, kostwaya. Dawa, sawen a nayngaran so Jakob, ta naypirwa narana yaken a niyoban a inallilaw. Inhap naw kalintegan kwa matoneng a anak. Sichangori, inhap na paw bindisyon a itoroh mo dyaken. Āmang, apabawriw bindisyon mo dyaken?”
On, pagkaryen koymo do salapen Āpo a Dyos do hanyit kan tanaya a mamidi kabas kabahayen pōtot kwaya dyirad mababakes sayad Kanaanaya a yanan ko sichangori,
Sinpangan na, tinorohan Jakob so tinapay kan linaneg naw a mabaya a agayap. Komninan as nakaynom na. Katayoka na, naytēnek as tod a komnaro. Iniktokto na pabaw kalintegan naw a matoneng a anak, ta mapateg aba dya.
Do kamalkem danan Isaak, do dyi naranaw a pakaboyan, inpatawag nas Esaw a matoneng a anak na, as nakabata na sya dya a kāna, “Barok, may ka pa dya.” “Ari ako dya, mo Āmang,” initbay ni Esaw.