32 Na nebela i too fye klaweh Dyosif ani mulê di màla, na manla, “Teenmi i klaweh ani. Ise kè klaweh Dyosif?”
Faflal ito, fnatiito kenen na ftatek di satu mngalam sol landè yéél. Manito kadang fnati i lmanaf di bnas. Hae, neyeito sa kun, ku gdohò i dad knan.”
Na Israél, dunan Dyékob, di kdee dad ngaan, Dyosif i toon kando, du silang sut Dyosif di tatoo tua. Taman fimoan i too fye baweh tahà klaweh ku Dyosif, gal lafin di tah saulan.
Kafnge én, fnatila i kambing na lnabla i klaweh Dyosif di litè kambing ani gine.
Na dilè Dyékob i klaweh én, na manan, “Hae, ku Dyosif ani. Nun kè beg lmanaf di bnas mati kenen, na sankan i lawehan.”
Kabay kakel i satu tingaam tafalmo i knunam dmeme i dad sasè libun, balingam tnatê kenen i tingà baka tafabù.’