1 — О, раздӕх-ма, раздӕх, Суламитӕ! Раздӕх-ма, ӕмӕ дӕм бакӕсӕм! — Цӕмӕн кӕсут Суламитӕмӕ, раст цыма маханаимаг кафт кӕны, уыйау?
Йаков йӕ разӕй йе ’фсымӕр Исавмӕ арвыста минӕвӕрттӕ Сеиры зӕхмӕ, Едомы бӕстӕм.
Ноджы ма скӕн Дунедарӕджы амындтыты риуылдарӕн, уый дӕр, ефодау, — сыгъзӕрин ӕндӕхтӕй, ӕрвхуыз, тар сырх ӕмӕ сӕнт сырх тӕбынӕй, стӕй здыхт гӕнӕй, нывӕфтыдтимӕ.
Гӕнӕй сын бауафын кӕн цыбыр, зӕнджы фӕтасӕнтӕм чи ӕххӕсса, ахӕм хӕлӕфтӕ — сӕ худинаг ӕмбӕрзынӕн.
Дунедарӕг сын радта нывӕфтауӕджы курдиат, стӕй ӕрвхуыз, сӕнт сырх, игӕрхуыз тӕбын ӕмӕ гӕнӕй нывӕфтыд ӕмӕ хуымӕтӕг хъуымӕцтӕ уафыны курдиат — радта сын алы дӕсныйад ӕмӕ алы арӕхстдзинад.
О номджын мыггаджы чызг! Куыд рӕсугъд сты къахыдарӕсы дӕ къӕхтӕ! Фӕрдгуыты ’нгӕс — дӕ синтӕ, дӕсны нывгӕрдӕг сӕ сфӕлдыста!
Йӕ сӕр уыди сыгъдӕг сыгъзӕринӕй, йӕ риу ӕмӕ йӕ къухтӕ — ӕвзистӕй, йӕ гуыбын ӕмӕ йӕ синтӕ — ӕрхуыйӕ,
Фыд йӕ цагъартӕм фӕсидти: „Рӕвдздӕр! Рахӕссут ӕппӕты хуыздӕр дарӕс ӕмӕ йыл ӕй скӕнут, къухдарӕн ын бакӕнут йӕ къухыл, йӕ къӕхтыл ын дзабыртӕ скӕнут.
Ӕз сымахӕн уыдзынӕн Фыд, сымах та уыдзыстут Мӕ фырттӕ ӕмӕ Мӕ чызджытӕ, — зӕгъы Ӕппӕтылхӕцӕг Дунедарӕг».
Фарны Уац хъусын кӕнут — уымӕ цӕттӕдзинад суӕд уӕ къахыдарӕс.
Ӕрмӕст уӕ цард уӕд Чырыстийы Фарны Уацмӕ гӕсгӕ. Ӕмӕ уӕм куы ӕрцӕуон, уӕд уӕ фендзынӕн, кӕнӕ уӕм кӕд мӕ бон ӕрбацӕуын не суа, уӕд фехъусдзынӕн, сымах кӕй стут ӕмуд, ӕмзӕрдӕйӕ кӕй тох кӕнут Фарны Уацы бындурыл амад уырнындзинадыл
Уыдон Чырыстийыл, буары Сӕргълӕууӕгыл, фидар нӕ хӕцынц. Буарӕн ӕппӕт дӕр дӕтты Чырысти — буар кӕрӕдзиуыл ӕнгом хӕцы нуӕрттӕ ӕмӕ уӕнгбӕттӕнты фӕрцы ӕмӕ рӕзы Хуыцауӕн фӕндиагӕй.