17 Фӕлӕ сын уый афтӕ: «Зивӕг уыл бахӕцыд, зивӕг, ӕмӕ уымӕн дзурут, цом ӕмӕ Дунедарӕгӕн нывонд ӕрхӕссӕм, зӕгъгӕ.
Махӕн, дӕ цагъартӕн, хъӕмп нал дӕттынц, афтӕмӕй нӕ самандуртӕ агурынц. Нӕмынӕй нӕ ауӕрдынц дӕ цагъартыл. Стыр тӕригъӕд у уый дӕ адӕмӕн!»
Цӕугӕут кусынмӕ. Хъӕмп нал фендзыстут, самандуртӕ та кӕнут, цас ӕмбӕлы, уый бӕрц».
Амайӕн дуртӕ та дарддӕр дӕр, ныронг цас кодтой, уый бӕрц кӕнӕнт. Ма сын фӕкъаддӕр кӕнут сӕ куыст. Науӕд сыл зивӕг бахӕцыд ӕмӕ хъӕр самадтой, цом ӕмӕ нӕ Хуыцауӕн нывонд ӕрхӕссӕм, зӕгъгӕ.
Йӕ ахуыргӕнинӕгтӕ уый куы федтой, уӕд смӕсты сты ӕмӕ дзырдтой: «Цӕмӕн хъуыди уый бӕрц хардз кӕнын?
Сӕфгӕ цы хойраг кӕны, ууыл ма тыхсут, фӕлӕ тыхсут, фесӕфӕн кӕмӕн нӕй ӕмӕ мыггагмӕйы цард чи дӕтты, уыцы хойрагыл. Уый уын ратдзӕнис Адӕймаджы Фырт, уымӕн ӕмӕ Йын ахӕм бар Фыд Хуыцау радта».