29 Ӕмӕ загъта Балаам хӕрӕгӕн: «Уымӕн ӕмӕ ды мӕнӕй фӕхъазыдтӕ. Мӕ къухы кард куы фӕуыдаид, уӕд дӕ ӕрбамардтаин».
Лаван ын загъта: «Хорз. Ды куыд зӕгъыс, афтӕ уӕд».
Рӕстуд йӕ фосыл дӕр мӕт кӕны, ӕнӕхуыцауӕн йӕ хорзӕх дӕр — залым мийӕ фыддӕр.
Ӕдылы йӕ маст уромын нӕ зоны, фӕлӕ йын зондджын йе ’фхӕрд ницӕмӕ ’рдары.
Дунейы алцы кӕуылфӕнды дӕр ӕрцӕуы. Удӕгас адӕймаг хӕрамӕй йедзагӕй ӕмӕ зондцухӕй фӕцӕры, уый фӕстӕ мӕрдтыл бафты.
Ӕмӕ загъта хӕрӕг Балаамӕн: «Цӕрӕнбонты кӕуыл цӕуыс, исты ӕз дӕ уыцы хӕрӕг нӕ дӕн? Искуы мӕм ахӕм миниуӕг уыди, ӕмӕ демӕ мӕхи афтӕ дарон?» «Нӕ», — дзуапп ын радта уый.
Уымӕн ӕмӕ зӕрдӕйӕ цӕуынц фыдвӕндтӕ — марын, бинойнагыл сайдӕй цӕуын, ӕнӕуаг митӕ кӕнын, давын, мӕнгӕвдисӕн лӕууын, хахуыр.