6 Дзыназут, денджызгӕрон цӕрджытӕ, лидзгӕут Таршишмӕ!
Уымӕ гӕсгӕ йӕ хъысмӕтыл дзыназы Моав, ӕгас бӕстӕ кӕуы! Додой кӕнут ныр, кир-харесетаг чисмисджын гуылтӕ мысгӕйӕ!
Уымӕн ӕмӕ уыдон лидзынц кардӕй, ӕлвӕст кард ӕмӕ фатӕй — хӕсты тымыгъӕй.
Таршишы чызг, уӕрӕх цӕугӕдонау ныр дӕ ных фӕстӕмӕ дӕ хӕдзармӕ сараз, уымӕн ӕмӕ наулӕууӕн нал ис.
Уый загъта: «Ныр дӕ цины хъӕр нал райхъуысдзӕн, чи фегад ис, уыцы чызг, Сидоны чызг! Киттимы ’рдӕм адар дӕ фӕндаг! Ӕцӕг, уым дӕр не ссардзынӕ ӕнцой».
Таршишӕй сласынц ӕвзист, Уфазӕй — сыгъзӕрин. Згъӕртайынгӕнӕг ӕмӕ нывгӕнӕг сӕ бабӕстон кӕнынц, сӕ уӕлӕ сын скӕнынц сӕнт сырх хъуымацӕй дарӕс, сфӕлындынц сӕ гиацинтӕй, се ’ппӕт дӕр — ӕрмдӕсныты куыст.
Денджызгӕрон сахартыл ӕвирхъау тас куы бахӕцыд, куы ныккӕрзыдтой паддзӕхтӕ, сӕ цӕсгомы хуыз куы фӕцыд.
Фӕлӕ Ионӕ сфӕнд кодта Таршишмӕ фӕлидзын, цӕмӕй Дунедарӕгӕй бамбӕхса. Ныццыдис Яффойы сахармӕ, Таршишмӕ чи цыд, ахӕм нау ссардта, ӕхца бафыста ӕмӕ наумӕ ныххызти, Дунедарӕгӕй йӕхи айсыны фӕндимӕ.