23 Куы нӕ уын загътон: „Ме знӕгтӕй мӕ фервӕзын кӕнут, ме ’фхӕрджытӕн мын ахӕстаргъ бафидут!“
Загътон сын, ӕндӕр адӕмтӕм, зӕгъын, уӕйгонд чи ӕрцыди, уыцы иудейӕгты мах, нӕ бон цас уыди, уыйас фӕстӕмӕ фелхӕдтам. Сымах та, зӕгъын, уе ’фсымӕрты уӕй кӕнут, ӕмӕ ныр махӕн ӕлхӕнинаг фесты! Ницы дзырдтой, стӕй зӕгъгӕ дӕр цы хъуамӕ кодтаиккой?
Ӕххормаг заман дӕ мӕлын нӕ бауадздзӕн, хӕсты быдыры дӕ карды комӕй бахиздзӕн.
Куы ницы уӕ агуырдтон, уӕ мулкӕй уын мӕ тӕрхонгӕнӕгӕн гӕртам куы нӕ домдтон!
Зонд мын бацамонут, ӕмӕ мӕ дзых сӕхгӕнон, цы фӕрӕдыдтӕн, уый мын бамбарын кӕнут.
О Хуыцау, мӕ зӕрдӕ фӕфидар ис, зардзӕни мӕ уд ӕмӕ Дӕ стаудзӕни зарӕджы зӕлтӕй!
Дӕ зыны сахат Мӕ ӕрцагур: Ӕз дӕ фервӕзын кӕндзынӕн, ӕмӕ Мӕ ды скадджын кӕндзынӕ».
— Ӕз дӕ фыдгӕнджытӕй фервӕзын кӕндзынӕн, ӕнауӕрдонты къухтӕй дӕ ратондзынӕн».
уӕд ӕй фӕстӕмӕ балхӕнӕн уыдзӕн. Йӕ хӕстӕджытӕй йӕ искӕмӕн балхӕныны бар уыдзӕни: