1 Хъус, уӕдӕ, Иов, мӕ ныхӕстӕм, иунӕг дӕр дзы ма ауадз!
Лӕмбынӕг-ма ӕрбайхъусут, цы уын дзурын, уымӕ.
Ӕрбайхъусут, цы уын зӕгъын, уымӕ ӕмӕ ахъуыды кӕнут мӕ ныхӕстыл.
Уымӕн ӕмӕ цӕстмӕхъус ныхас мӕ удысконды нӕй, фӕлтау мӕ фесафӕд ме Скӕнӕг!
Мӕнӕ ӕз байгом кодтон мӕ дзых, ӕмӕ ме ’взаг дзурынмондагӕй сӕфы.
«Ӕрбайхъусут мӕм, куырыхонтӕ, уӕ хъус мӕм ӕрбадарут, зондджынтӕ!
Ӕмӕ ма сын ноджы загъта: «Хъустӕ кӕуыл ис, уый хъусӕд!»