29 Хъӕддаг куыйтӕн ӕфсымӕр сдӕн, страустӕн — хӕлар.
Марды чырын хонын мӕ фыд, уаллоны — мӕ мад, мӕ хо.
Рӕстаг сты Дунедарӕджы хъуыддӕгтӕ, — ӕфхӕрды сӕрыл раст тӕрхон рахӕссы.
Уый Моисейӕн раргом кодта Йӕ фӕндӕгтӕ, Израилы байзӕддӕгтӕн — Йӕ хъуыддӕгтӕ.
Каконтӕ, сындзкъутӕр ӕмӕ ичъийы бын фӕуыдзысты сӕ галуантӕ, сӕ фидӕрттӕ. Фестдзысты мӕрдтыбирӕгъты цӕрӕнтӕ, страусты бадӕнтӕ.
Мӕ хъӕлӕс уыди зӕрватыччы цъиу-цъиуы, бӕлоны хъуырруйы хуызӕн. Арвы бӕрзондмӕ кастӕн ныфссастӕй ӕмӕ куывтон: „О Дунедарӕг! Нал фӕразын, фӕдзӕхсын дыл Мӕхи!“
Ӕз кӕудзынӕн ӕмӕ дзыназдзынӕн ууыл, бӕгъӕввад ӕмӕ бӕгънӕгӕй цӕудзынӕн; хъӕддаг куыдзау ниудзынӕн ӕмӕ страусау мӕ цӕссыг згъалдзынӕн,
Исав та мын ӕнӕуынон сси. Йӕ хӕхтӕй йын ӕдзӕрӕг быдыр сарӕзтон, йӕ зӕххыл ын хъӕддаг куыйты ӕрцӕрын кодтон.