1 Дунедарӕг мын загъта:
Кӕй ныхас стауын, уыцы Хуыцауыл, Кӕй дзырд стауын, уыцы Дунедарӕгыл
Раст фӕндагыл цы адӕм цӕуынц, уыдонӕн сӕ номы кой айхъуысы, тӕригъӕд та сын — худинаджы хос.
Хъахбай сылгоймаджы халдих куы фестад Мӕ иузӕрдион сахар, ӕдзух раст тӕрхон чи хаста, уый. Кӕддӕр йӕ мидӕг уыди рӕстдзинад, ныр та дзы цӕрынц лӕгмартӕ.
Дӕ хъӕдгӕмттӕй, дӕ уӕззау цӕфтӕй цы хъӕрзыс? Бирӕ фыдракӕндтӕ кӕй фӕкодтай, дӕ тӕригъӕдтӕ ӕнӕнымӕц кӕй систы, уый тыххӕй дын бавзарын кодтон адӕттӕ!
Ды арты амӕттаг бауыдзынӕ, дӕ туджы бын фӕуыдзӕни зӕхх. Хъуыды дӕр дӕ ничиуал ӕркӕндзӕн, уымӕн ӕмӕ уый загътон Ӕз, Дунедарӕг».
«Адӕймаджы фырт! Тугамӕст сахарӕн тӕрхонгӕнинаг дӕ ӕви нӕ? Йе ’ппӕт ӕлгъаг митӕ йын радзур.
Дунедарӕг мын загъта: