5 «Цу ӕмӕ Мӕ цагъар Давидӕн зӕгъ: „Афтӕ зӕгъы Дунедарӕг: дӕумӕ гӕсгӕ, Мӕнӕн Мӕ цӕрӕн хӕдзар аразӕг ды уыдзынӕ?
Фӕлӕ тӕккӕ уыцы ӕхсӕв Дунедарӕг раргом ис Натанмӕ:
Ӕмӕ сын паддзах бардзырд радта, цӕмӕй Кувӕндонӕн бындур ӕрӕвӕрынӕн ласой стыр ӕмӕ зынаргъ, биноныг карст дуртӕ.
«Мӕ уагӕвӕрдтӕ ӕмӕ Мын Мӕ амындтытӕм гӕсгӕ куы цӕрай, Мӕ фӕдзӕхстытӕ Мын иууылдӕр куы ӕххӕст кӕнай, уӕд Ӕз сӕххӕст кӕндзынӕн, дӕу тыххӕй дӕ фыд Давидӕн цы дзырд радтон, уый: цы Кувӕндон Мын аразыс, уым, израилӕгты ’хсӕн, цӕрдзынӕн, Мӕ адӕмы ӕвӕгӕсӕгӕй нӕ ныууадздзынӕн».
«Цу ӕмӕ Мӕ цагъар Давидӕн зӕгъ: „Афтӕ зӕгъы Дунедарӕг: Мӕнӕн Мӕ цӕрӕн хӕдзар аразӕг ды нӕ уыдзынӕ.
Фӕлӕ мын Хуыцау загъта: „Мӕ номыл хӕдзар аразӕг Ды нӕ уыдзынӕ, уымӕн ӕмӕ ды хӕстон лӕг дӕ ӕмӕ туг ныккалдтай.“
Адӕймаджы зӕрдӕ фӕндтӕ кӕны, фӕлӕ алцӕмӕн дӕр дзуапп Дунедарӕгӕй рацӕуы.
Афтӕ зӕгъы Дунедарӕг: «Уӕларв Мӕ бадӕн у, зӕхх — Мӕ къӕхтӕвӕрӕн. Цавӕр хӕдзар Мын хъуамӕ саразат сымах? Кӕм ис Мӕн аккаг ӕрӕнцайӕн бынат?