14 Амнон ницӕмӕ ӕрдардта Тамары ныхӕстӕ, тыххӕй йыл ныххӕцыд ӕмӕ йӕ фӕхудинаг кодта.
Бӕстӕйы хицау хивваг Хаморы фырт Шехем ӕй куы федта, уӕд ӕй аскъӕфта ӕмӕ йын батых кодта.
Афтӕ зӕгъы Дунедарӕг: „Ӕз дын афтӕ бакӕндзынӕн, ӕмӕ дӕм бӕллӕх дӕхи хӕдзарӕй ӕрбабырсдзӕн. Дӕ устыты дын дӕ цурӕй ракӕндзынӕн, искӕй фыццаг сӕ скӕндзынӕн, ӕмӕ уый бон-сихорафон семӕ ӕрӕмуат уыдзӕни.
Уый фӕстӕ йын Тамар афтӕ ӕнӕуынон фестади, ӕмӕ йе ’нӕуынондзинад, йӕ уарзт цы уыди, уымӕй фӕтыхджындӕр ис. Загъта йын: «Сыст ӕмӕ ацу ардыгӕй!»
Паддзах фӕстӕмӕ куы ӕрбацыди ӕмӕ Аманы Естеры бадӕны раз гуыбырӕй куы федта, уӕд фӕхъӕр кодта: «Ӕхсин-паддзахмӕ дӕр ма дӕ зӕрдӕ бахъазыди мӕ тӕккӕ хӕдзары?!» Куыддӕр паддзахы дзыхӕй уыцы ныхӕстӕ схаудтой, афтӕ хъахъхъӕнджытӕ Аманы ацахстой.
Ма ӕрӕмуат у дӕ хоимӕ, фыд кӕнӕ мадӕй иу кӕимӕ стут, уыимӕ — иу хӕдзары райгуырдыстут ӕви нӕ, уый уӕлдай нӕу. Ма ӕрӕмуат у йемӕ.
„Ӕлгъыст фӕуӕд, йӕ хӕрз хоимӕ кӕнӕ мадӕй иу, фыдӕй хицӕн, йе та фыдӕй иу, мадӕй хицӕн цы хоимӕ сты, уыимӕ ӕмуат чи ӕрцӕуа, уый!“ Адӕм та иууылдӕр иумӕ зӕгъӕнт: „Аммен!“
Ӕхсӕвы Гевӕйы цӕрджытӕ ӕрбацыдысты ӕмӕ хӕдзары алыварс ӕрӕмбырд сты, хъавыдысты мӕ амарынмӕ. Мӕ номылусӕн мын батых кодтой, ӕмӕ амард.