20 Алы израилаг дӕр йӕ дзыргъа, йӕ рувӕн, йӕ фӕрӕт кӕнӕ йе ’хсырф цыргъ кӕнынмӕ филистимӕгтӕм хаста.
Менассиа афтӕ бакодта Ефрем ӕмӕ Симеоны сахарты дӕр, суанг Неффалимы зӕххы онг, стӕй, сӕ алыварс гӕныстонмӕ цы зӕххытӕ ’рцыдысты, уыдоны дӕр.
Ӕфсӕн ӕфсӕны куыд цыргъ кӕны, афтӕ адӕм дӕр кӕрӕдзийы ӕнаипдӕр кӕнынц.
Мӕ цӕхӕркалгӕ кард куы сцыргъ кӕнон ӕмӕ тӕрхон кӕнынмӕ куы бавналон, уӕд Ме знӕгтӕн аккаг фӕуыдзынӕн, Мӕ фыдгултӕн схос кӕндзынӕн.
Уыцы заман Израилы иунӕг куырд дӕр нӕ уыди — филистимӕгтӕ тарстысты, дзуттӕгтӕ сӕхицӕн кӕрдтӕ ӕмӕ ӕрцытӕ куы саразой, уымӕй.
Цыргъгӕнӕггаг та — дзыргъайӕн, рувӕнӕн, ӕртӕкъахыгӕн, фӕрӕтӕн, фостӕрӕн хъилӕн — шекелӕн йӕ дыууӕ ӕртыккаг хайы.