Bo ki Haman in nongonguman kon ambungangaḷ kon i monia bo nopoontong in kaoyúonannea, kobayong in adínea ḷoḷaki, ḷoḻitúan pomomarentaan inta inogoi i datu, bo pangkatnea inta moḷantu-ḷantud nongkon bayongan in pogawai ibanea.
Mayat in noiukatdon magí-mako naonda bo apat kon tudu in butá; naonda bo gandum inta ain iratab bodongka sinaḷáan bo diádon sinipun bui. Tuata in koyow i Tuhan inta musti potaauku.”
‘Kita tanaaya in nooyúondon,’ guman monia. ‘Kita in nountung! Diábí tobatúmai in motaau moponapud kon kita in nokouḻí kon kaoyúonan tatua takin aid diá mojujur.’
Táe mongodeaga mita inta mobijaksana mita tatua in notubag, ‘Diá motaau! sin dika bo diá doman tugat kon inami bo kon i monimu. Maníka bo bayádon in moiko potaḷui kon i monia inta mopopotaḷui in ḷana.’
Sia in tobatú intau inta ain noposarakan in awak-Nea sin pinotobut kon dosa mita in bayongan intau. Tua in moponiata kon wakutu inta ain sinantú i Allah, ibogon-Nea in bayongan intau in posaḷamaton.
Sin kinotaauan bidon monimu kon moiko in sinobut bidon nongkon kobobiag monimu inta diá in mangaḻenea, sin tuabí in pinopoponag in mogoguyang monimu. Pinoguboḻi kon i monimu tua in deemanbí barang inta mogogu-goguyaat ná saḷaka andeka buḷawan,