Manangka intua donaaibí mokopomaḷat in mogaid kon inta mopia; sin aka kita bo diá mogogai in mogaid kon inta diá mopia, yo korasaanbí doman naton in koonggotannea.
Intau mita inta pinoḷuat i Tuhan in mobuibí; mosia in tumuot kon kotá in Yerusalem takin giow, pogot monia in moḷumbá popisí in ḷunganga in gina inta mononoi. Mosia in moḷunganga in gina bo morame; robonoḷ in gina bo amui moinggamádon komintan.
Ei rayat in Sion, koḷungangadon in gina! Kosanangdon in gina bo porogiowdon! popisí in bayongan in inta mopia nongkon i Tuhan Allahmu. Kon sempo in pononotak inogoiannea in uyan inta tugat kon inimu. Kon sempo in tumping uyan pinoonag-Nea, ná doman tua in kon sempo in pononubú ná dungkuḷmai.
Potabádon in imang mita inta nogundoi kon i Tuhan, mongombaḷ kon sigad in mezbah bo dangkuḷonnea kon muna, sindaḷan moguman, “Kotabipa kaasí in umat-Mu, o Tuhan; dika pomayá mako in kapunyaan-Mu tongososingkuḻe mako,” dá bangusa mita ibanea monigid poḷat moguman, “Kon onda in ki Allah monia?”