Iko in totuu moḷoben, bo nongawasa. Iko in momulia, ponango-nangoian bo moagung. Bayongan in yagi-yagi kon ḷangit bo kon butá Ikobí in kitogi. Iko in Datu Moḷoben, pongawasa kon bayongan in yagi-yagi.
Moiangoibí in wakutunea pomiaan i Tuhan in bayongan pinomuḷa bo pangkoi in kayu mobiag moḷoben bo mogaga kon ḻipú tanaa. Kon singgai tatua intau in Israel inta mosaḷamat in mokorasabí kon pia bo ḷunganga in gina popisí in bungai in pinomuḷa.
Sia in mopomaké in koadilan bo kasaḷamatan nobaḻí ḷambung uatoi bo sapoyo uwaja. Sia in moḷongasi mopoguḻí kon kaadaan bo motuḻí kon aid diá moadil.
Donaaidon pomayá mako in kami kobuḻian in pirisaya kon dodai in kami koantugan in totungkuḷ, táe pilataidon in kami nongkon kawasa i inta Moraat! [Sin Ikobí in Datu inta mokawasa bo momulia dapot in mononoi. Amin.]’
Aka awak inta mato-matoi naa binaḷuiandon in awak inta diá mato-matoi, bo awak inta nongkon dunia naa baḷuiandon in awak inta nongkon soroga, dá kon wakutu in tatuatadon bo mobaḻí in onu inta pinais kon bonu in Buk Motusi nanaa, “Popatoi ain sinaḷow, kauntungan in nouḻídon!”