31 Tʉmɨnyirɨ Mungu atakwigwa amasabhi ga abhakʉri bhʉ ʉbhʉbhɨ, nawe ariigwa ʉmʉʉtʉ wʉwʉʉsi wʉnʉ akumwigwa na kokora ganʉ Mungu akwenda.
Nawe nʉʉrʉ nangwɨnʉ nɨɨzɨ kʉbha, chʉchʉsi kɨnʉ ʉraasabhɨ Mungu, arakoha.”
Imwɨ mʉkɨɨrɨ kondobhora inyɨ, nawe niinyɨ nɨbharʉbhwɨrɨ imwɨ. Nɨkabharobhora korereke mujɨ mwibhʉrɨ imisumʉ gɨnʉ gɨtakusira. Moreekorebhu, gʉʉsi ganʉ mʉkʉsabha kʉhɨtɨra kuriina ryanɨ, Bhaabha arabhaha.
Yɨɨsu akabhabhʉʉrɨra, “Ibhyakurya bhyanɨ ne‑kokora ganʉ akwenda wʉnʉ antumirɨ, na kuhicha emeremo jazɨ.
Ʉmʉʉtʉ wʉwʉʉsi wʉnʉ akwenda kokora chɨmbu Mungu akwenda, aramenya kʉbha, amiija gaanɨ garuurɨ kwa Mungu, hamwɨ nɨragamba kʉbhʉnaja bhwanɨ.
Wʉʉsi akabhagarukirya, “Inyɨ nɨrarʉgʉʉra bhʉkʉngʼu! Mʉtɨɨzɨ hanʉ aruurɨ, nawe wuyo newe aahʉriryɨ amɨɨsʉ gaanɨ!
Kwɨma ɨkarɨ, tʉkɨɨrɨ kwigwa nʉʉrʉ rʉmwɨ kʉbha, ʉmʉʉtʉ ahʉriryɨ ʉmʉʉtʉ wʉnʉ iibhwirwɨ mʉhʉku.
Neho nɨkabhuga, ‘Mungu! Inyɨ nɨrɨ hanʉ, korereke nɨbhɨ nɨrakora ubhwɨndi bhwazʉ, chɨmburya yandikirwɨ mʉMaandɨkʉ Amarɨndu igʉrʉ waanɨ.’ ”