hụn k'ị dọn e fe m, e fezi mmọn, a tụsọn ihiẹn ile, e mẹ kẹ ịgbaraja nwọnlẹni ifẹnrẹn! A hụngụọ m arụ ị rị e mẹ elu ugu lẹ òke ichẹn-ichẹn. Nke i a jọka-o, Jerusalẹm! Elee mgbe y'a wụbehi onyẹ rụnị?”
“Okẹnnyẹ kpechan nwunyẹ ẹ, nị hụn okpoho a pụ, lụma okẹnnyẹ ọzọ, nị di ẹ mbụ lụmazị a? Alị a rụchanrịnkọ o mẹ ẹ? Kanị ị hụ e bi kẹ ịgbaraja ya lẹ ndị bu ọda rị a sụọ, nị ị buruhẹzi m nwan?” Ya kẹ Osolobuẹ ku.
Ogẹn Josaya gi wụ eze Juda, Osolobuẹ nọ sị m, “Y'a hụngụọ ihiẹn Izrẹlụ Ẹbamịn-ugu danpụgụnị mẹ? O jẹnsọnmẹgụọ elu òke jẹn elu lẹ okpuru osisi ọwụlẹ duni d'a gba ịgbaraja a wụ ife mmọn ichẹn-ichẹn.
E yeghọ m Izrẹlụ Ẹbamịn-ugu danpụgụnị ẹkụkwọ-mpechan, chụpụ a — makẹ ughẹrẹ ẹ, ife mmọn ichẹn-ichẹn. M nọ hụn a nị egun atụnị Juda nwẹnẹ ẹ hụn ẹnya rịlẹni ụzọ ohu, ọ pụ ogbe d'a ghẹrẹmazị ughẹrẹ ife mmọn ichẹn-ichẹn.
“Kị ị rị e gini ọdanmgbugbu ndị rị alị ị a nyan isi? Nị ihiẹn e junkẹ ọdanmgbugbu i, e hu kẹ mirin? Kịnị k'ị rị a nyannị isi — nwagbọọ kpahuni, hụn gi ihiẹn bu ọda o nwọn e dọn ẹnya, a sị, ‘Onyẹ k'a maye m ọgụn?’
Kanị, egọndẹni wẹ ntịn, achọdẹni wẹ nị wẹ nụ; a gbasọnmẹdẹ wẹ isi-akwanran, mẹsọnmẹ ihiẹn eje-obi wẹ ye wẹ. Hụn nkẹ w'e gi e shi ihun, wẹ hụ a la azụụn.
Ndị nke m sị wẹ k'a larịrị m tọ. Wẹ kpọku onyẹ wẹ sị ya kẹ wẹ rị e fe n'o d'e yeni wẹ ẹka, kanị onwọnni onyẹ k'e yeni wẹ ẹka, onwọnni onyẹ k'e welini wẹ.
Kanị, Osolobuẹ mẹ ahụnlele — nị alị a shịapụ ọnụ, bu wẹ lue, uwẹ lẹ ihiẹn wẹ ile, a rị wẹ ndụn shi alị-mmọn — ụnụ e gi ẹ marịn nị a kpariọlẹ wẹ Osolobuẹ.”