Ya Mozizi lẹ Ẹrọnụ nọ jẹnburu Fẹro, sị a, “Lee ihiẹn Osolobuẹ wụ Chuku ndị Hibru ku: ọ sị, ‘Elee mgbe kẹ y'a gbabehini m isi-akwanran? Hatu ndị nke m nị wẹ lama, kẹni wẹ fe m.
hụn k'ị dọn e fe m, e fezi mmọn, a tụsọn ihiẹn ile, e mẹ kẹ ịgbaraja nwọnlẹni ifẹnrẹn! A hụngụọ m arụ ị rị e mẹ elu ugu lẹ òke ichẹn-ichẹn. Nke i a jọka-o, Jerusalẹm! Elee mgbe y'a wụbehi onyẹ rụnị?”
“Euu Jerusalẹm! Jerusalẹm!! Obodo hụn e gbu ndị-amụma, e gi ọmụma a magbu ndị wẹ zihẹn'ẹ! Mgbe ole-lẹ-ole kẹ m chọpụ nị m kpumẹ ụmụ ị kẹ nneku-ọhụhụ dọn e gi nku e kpumẹ ụmụ a, bụ y'a nịnị m!
Mmọn-nsọ lẹ okpoho hụ ya lẹ Jesu jẹnkọ d'a gba ẹkụkwọ sị, “Bịa!” Onyẹ ọwụlẹ nụnị ya sịzị, “Bịa!” Onyẹ ọwụlẹ ẹgụn-mirin rị a gụn ya bịa! Onyẹ ọwụlẹ chọnị, ya weri mirin ahụn e ye ndụn, ya weri ẹ ọfẹ ra.